A Megliu Stà
Spera sempre à megliu stà
Ma u megliu induve hè
E quant’ellu hà da stà custà
D’acquiste un pocu di bè.
Indu e mane è pè u core
Si chere sempre criscenza
Sè un po di bè accorre
Forse sarà una scenza.
Ma po esse ancu un casticu
S’è u core hè in cuntintezza
Sò eiu chì a vi dicu
Ùn circate altra ricchezza.
Prima di l’avè, hè l’esse
Pigliate so chì vi vene
Di sò chi u tempu tesse
Fiori, prunu, gioie è pene.
Fate à megliu pè u male
Per un bè micca timori
Hè una cosa naturale
D’arricoglie I so fiori.
Ma si un mazzulellu basta
Pè raligravvi lu core
Perchè vulè una catasta
Di fiori chì s’anu da more.
O Melhor Está por Vir
Sempre espere que o melhor venha
Mas onde é que ele está
E quanto tempo vai levar
Pra conseguir um pouco de bem.
Na manhã e pro coração
Sempre se busca crescimento
Se um pouco de bem aparece
Talvez seja um alento.
Mas pode ser também um castigo
Se o coração não tá contente
Sou eu quem tá dizendo
Não busque outra riqueza.
Antes de ter, é ser
Aproveite o que vem
Do que o tempo tece
Flores, espinhos, alegrias e dores.
Faça o melhor pelo mal
Por um bem, não tenha medo
É algo natural
Colher os seus flores.
Mas se um punhadinho basta
Pra alegrar o coração
Por que querer uma pilha
De flores que vão murchar.
Composição: A.f. Simeoni / Jean-Claude ACQUAVIVA