VIRTANEN
se aloittaa työpäivänsä
antamalla ylen pensaaseen
hoipertelee hommiin jälleen
tekee mitä kykenee
ja kun se tilin saa
se lähibaariin suunnistaa
toki kera tukevien pohjien
se viikoks katoaa
ei tule duuniin ollenkaan
ja kun se tulee
se potee koko päivän krapulaa
joku seinään päänsä iskee
kirves seuraa perässä
käytävillä kaikuu huuto
"se vuotaa kuiviin!"
naapuria viedään taas
tällä kertaa sairaalaan
yleensä se viihtyy putkassa
sen pentu jatkaa itkuaan
sen frendi makaa raudoissa
eihän täällä nukuttua saa
yksiössä kylän jätkät
keitoksiaan kokkailee
ryynit maistuu, rasvaa palaa
sielu kattoon leijailee
musiikki jo värit saa
todellisuus katoaa
sielu liitää halki avaruuden ikuisen
säväreitä tuntekaa
kuunnelkaa nyt Jumalaa
ei arki masenna
ei tänään ainakaan
VIRTANEN
ele começa seu dia de trabalho
vomitando na grama
balança pra lá e pra cá de novo
faz o que pode
e quando ele recebe o pagamento
ele vai direto pro bar
claro, com um bom apoio
e ele desaparece por uma semana
não aparece no trampo de jeito nenhum
e quando ele volta
tá de ressaca o dia todo
alguém bate a cabeça na parede
um machado vem atrás
os gritos ecoam pelos corredores
"tá secando!"
o vizinho tá sendo levado de novo
dessa vez pro hospital
geralmente ele se dá bem na cadeia
seu filhote continua chorando
seu amigo tá preso
não dá pra dormir aqui
na kitnet, a rapaziada da vila
prepara suas misturas
os grãos têm gosto, a gordura queima
a alma flutua pro teto
a música já ganha cores
a realidade desaparece
a alma voa pelo espaço eterno
sintam as vibrações
ouçam agora Deus
o cotidiano não desanima
não hoje, pelo menos