395px

Tunturibiisi

Antti Tuisku

Tunturibiisi

Kylmä tuuli tunturilla, yksinäinen talvi-ilta.
Näinkö susta liian paljon, kun et vienyt mua johonkin pois.
Sinne missä muita ei ois. kauas pois.
Vie mut täältä johonkin pois.
Tää on kaikki mulle oikein, itse juuri muille näin tein.
Liian itsevarma melkein, etkä vienyt mua johonkin pois.
Sano mikset karata vois.
Kauas pois, vie mut täältä johonkin pois.

Ei kerro mulle tämä kylmä maa, miks sitä ainoaa ei saa.
Ei kerro mulle edes kylmä kuu, miks kaikki epäonnistuu
Ei kerro mulle tämä kylmä maa, miks sitä ainoaa ei saa
Ei kerro mulle edes kylmä kuu, miks kaikki epäonnistuu.

Tuntureilla kylmä tuuli, yksinäinen hölmö luuli, että viimein
Löysi jonkun, jonka kanssa vois johonkin pois.
Sinne missä muita ei ois.
Kauas pois, vie mut täältä johonkin pois.

Ei kerro mulle tämä kylmä maa, miks sitä ainoaa ei saa.
Ei kerro mulle edes kylmä kuu, miks kaikki epäonnistuu
Ei kerro mulle tämä kylmä maa, miks sitä ainoaa ei saa
Ei kerro mulle edes kylmä kuu, miks kaikki epäonnistuu.

Kylmä tuuli tunturilla, yksinäinen talvi-ilta,
Näinkö susta liian paljon, kun et vienyt mua.

Ei kerro mulle tämä kylmä maa, miks sitä ainoaa ei saa.
Ei kerro mulle edes kylmä kuu, miks kaikki epäonnistuu
Ei kerro mulle tämä kylmä maa, miks sitä ainoaa ei saa
Ei kerro mulle edes kylmä kuu, miks kaikki epäonnist

Tunturibiisi

Vento frio na montanha, uma noite de inverno solitária.
É assim que eu vejo você demais, quando não me levou a lugar nenhum.
Lá onde não haveria mais ninguém, longe daqui.
Me leve pra longe, pra algum lugar.
Isso tudo tá certo pra mim, eu mesmo fiz assim pros outros.
Quase confiante demais, e você não me levou a lugar nenhum.
Diga por que você não poderia fugir.
Longe daqui, me leve pra algum lugar.

Essa terra fria não me diz, por que não se pode ter o único.
Nem a lua fria me diz, por que tudo dá errado.
Essa terra fria não me diz, por que não se pode ter o único.
Nem a lua fria me diz, por que tudo dá errado.

Na montanha, o vento frio, um idiota solitário achou que finalmente
Encontrou alguém com quem poderia ir a algum lugar.
Lá onde não haveria mais ninguém.
Longe daqui, me leve pra algum lugar.

Essa terra fria não me diz, por que não se pode ter o único.
Nem a lua fria me diz, por que tudo dá errado.
Essa terra fria não me diz, por que não se pode ter o único.
Nem a lua fria me diz, por que tudo dá errado.

Vento frio na montanha, uma noite de inverno solitária,
É assim que eu vejo você demais, quando não me levou.

Essa terra fria não me diz, por que não se pode ter o único.
Nem a lua fria me diz, por que tudo dá errado.
Essa terra fria não me diz, por que não se pode ter o único.
Nem a lua fria me diz, por que tudo dá errado.

Composição: