395px

Show dos Monstros Jodel

Biermösl Blosn

Jodelhorrormonstershow

I lieg auf meinem Kanapee und schlaf hoibat ei,
auf oamoi hör i ein Geräusch und denk des konn net sei,
denn wos i aufm Bildschirm siehg is wirklich ultrahart,
des is eine Begegnung der unheimlichsten Art!
A superblonde Barbiepuppn singt das Kufsteinlied,
drei Larven in am Heidi-Dirndl schunkeln zünftig mit,
ein Silberfisch im Trachtenanzug moderiert fidel:
"Und nun ihr lieben Leutl: Marianne und Michael!"

Refrain:
Hollaradiri, hollaradiho, das ist die Jodelhorrormonstershow!
Hollaradiri, hollaradiho, das ist die Jodelhorrormonstershow!
10000 Zombis klatschn, a Bloskapoin marschiert,
mei Opa und mei Oma san total hypnotisiert,
die Schrankwand fangt zum Schunkeln o, es is ein Höllengraus!

Vom Fernseher do kriacht jetz da Musikantenstadl raus.
Die Zillertaler Schürzenjäger gehn auf d' Oma los, da Moik,
der sitzt beim Alpenglühn am Opa aufm Schoß.
D' Lolita deut aufs Kanapee: "Auf gehts, den pack ma glei!"
Jetzt haun s' ma im Dreivierteltakt an Jodeleinlauf rei!

Refrain

Mit allerletzter Kraft schoit i aufs 3. um,
vorbei der Jodelalptraum, i denk der Spuk is um.
Do siehg i in da "Rundschau" Gestalten glatt und fett,
getarnt im Trachtenanzug, ein Gruselkabinett:
Da Waigel, Beckstein, Gauweiler, da Stoiber und da Glück,
de fensterln hint beim Schönhuber mit weißblauer Musik.
Da Haider macht sei Fensterl auf und hebt die Hand zum Gruß,
jetzt singa's mitanand: "Schwarzbraun ist die Haselnuß!"

Refrain

Show dos Monstros Jodel

Eu deito no meu sofá e durmo tranquilo,
eu ouço um barulho e penso que não pode ser,
pois o que vejo na tela é realmente insano,
esse é um encontro do tipo mais estranho!
Uma Barbie super loira canta a canção de Kufstein,
duas larvas em um vestido de Heidi dançam animadas,
um peixe-prata em traje típico apresenta feliz:
"E agora, meus queridos: Marianne e Michael!"

Refrão:
Hollaradiri, hollaradiho, essa é a Show dos Monstros Jodel!
Hollaradiri, hollaradiho, essa é a Show dos Monstros Jodel!
10.000 zumbis batem palmas, um bloco de carnaval avança,
meu avô e minha avó estão totalmente hipnotizados,
a estante começa a dançar, é um verdadeiro terror!

Do televisor agora sai o Musikantenstadl.
Os caçadores de saias Zillertaler atacam a vovó, o Moik,
que está sentado no colo do avô sob o brilho dos Alpes.
A Lolita aponta para o sofá: "Vamos lá, vamos pegar!"
Agora eles começam a dançar no compasso de valsa!

Refrão

Com todas as minhas forças, eu salto para o terceiro,
acabou o pesadelo jodel, eu acho que o assombro terminou.
Então vejo na "Rundschau" figuras lisas e gordas,
disfarçadas em trajes típicos, um verdadeiro terror:
O Waigel, Beckstein, Gauweiler, o Stoiber e o Glück,
eles espreitam pela janela com música azul e branca.
O Haider abre sua janela e levanta a mão para cumprimentar,
hora de cantar juntos: "Preto e marrom é a avelã!"

Refrão

Composição: Christoph Well