De Zeeuwse Kust
De zoute zee slaakt een diepe zilte zucht
Boven het vlakke land trilt stil de warme lucht
Hey, iemand slaat soms onverwacht maar zeker op de vlucht
Alarmfase 2 is hier nauwelijks nog berucht
Maar men weet het niet
en zwijgt van wat men hoort en ziet
Hier aan de kust, de Zeeuwse kust
Waar de mensen onbewust zin in mosselfeesten krijgen
en van eten slechts nog zwijgen
als ze zat zijn en voldaan
Dan weer rustig slapen gaan
Hier aan de kust, de Zeeuwse kust
Waarin ieder onbewust in het Duits wordt aan gesproken
Waar de ketting is gebroken
en alle schepen zijn verbrand
Maar er is niets aan de hand
Vlissingen ademt zwaar en moedeloos vanacht
De haven is verlaten want er is nog maar 1 vracht
Die moet in het donker buiten gaas worden gebracht
Gedenk de goede tijden van zuiverheid en kracht
Maar men weet het niet
en zwijgt van wat men hoort en ziet
Hier aan de kust, de Zeeuwse kust
Waar de zomer onbewust met een rotgang wordt genoten
en waar wild en "onverdroten"
iedereen zijn gang kan gaan
tot men zat is en voldaan
Hier aan de kust, de Zeeuwse kust
waar de liefde van lust steeds maar weer zal gaan verliezen
omdat ze nooit kan kiezen
tussen goed en niet zo kwaad
maar dat is zoals het gaat
Hier aan de kust....
Da Costa de Zeeland
O mar salgado solta um profundo suspiro salgado
Sobre a terra plana, o ar quente treme em silêncio
Ei, alguém às vezes foge de repente, mas com certeza
A fase de alerta 2 aqui já não é tão famosa
Mas ninguém sabe
E se cala sobre o que ouve e vê
Aqui na costa, a costa de Zeeland
Onde as pessoas, sem perceber, ficam com vontade de festa de mexilhão
E só se calam sobre comida
Quando estão bêbadas e satisfeitas
Então vão dormir tranquilas
Aqui na costa, a costa de Zeeland
Onde todos, sem perceber, são abordados em alemão
Onde a corrente foi quebrada
E todos os barcos foram queimados
Mas não há nada de errado
Vlissingen respira pesado e desanimado esta noite
O porto está vazio, pois só há uma carga
Que deve ser trazida para fora no escuro
Lembre-se dos bons tempos de pureza e força
Mas ninguém sabe
E se cala sobre o que ouve e vê
Aqui na costa, a costa de Zeeland
Onde o verão, sem perceber, é aproveitado a mil por hora
E onde o selvagem e "sem freio"
todos podem fazer o que quiserem
Até ficarem bêbados e satisfeitos
Aqui na costa, a costa de Zeeland
Onde o amor da paixão sempre acaba perdendo
Porque nunca consegue escolher
Entre o bom e o não tão ruim
Mas é assim que as coisas são
Aqui na costa....