Mi ne kuraĝas tiom peki
Pli bonon de l´destino peti
ĉAr multon jam donacis ĝI
Mia destin kaprica damo
Mi vin ne trompis en iamo
Do amu min, dum vivas mi

Dum restas forto en la brako
Por levi glason da konjako
En mia bona kompani'
Al vi vojaĝas mi pilgrime
Al vi mi preĝas proze, rime
Do, amu min, dum vivas mi

Refreno, 2-foje:
Do amu min, dum vivas mi

La ĝuo de kantad' senzorga
Finiĝos morgaŭ aŭ post morgaŭ
Kvazaŭ fantoma iluzi'
Al mia voĉo sur kasede
Vi gapos pigre kaj oscede
Do, amu min, dum vivas mi

Ah, mia sinjorin' aminda
Kunigis nin okazo blinda
ĉU la komprenon donos di'
Ke foje flugos ni fantome
Sen eblo kuni korpe, home?!
Do, amu min, dum vivas mi

ĉU nur ĉagreno ironia
Aŭ pura am' en iro nia
Kion en viv' mi volus pli?
Ke daŭru plu la samaj strioj
De festoj miaj, plagoj miaj…
Do, amu min, dum vivas mi!

Composição: Ĵomart Amzeyev / Mikaelo Bronŝtejn