Opa

Dag hoor. En vat geen kou. Ik zei: Vat geen kou.

Nee, dat was Mevrouw van Dijk van kamer 195. Beetje hardhorend. Laatst zegt ze: "Dat nieuws voor doven en slechthorenden, daar heb ik inderdaad nog nooit een woord van verstaan"

Als je even wacht heb ik chance.

Nou zie je mij op mijn leeftijd nog een weduwe trouwen

Hoewel, nou je het zegt, ik was altijd een groot voorstander van recycling. Nee, maak je niet ongerust jongelui. Ik ben van de oude stempel.

Ik zeg altijd: Vroeger was het goed. Zeggen ze: Ja, maar nu is het beter. Ik zeg: Het zou nog beter zijn als het weer goed was.

Vroeger was het een heel andere tijd natuurlijk. Weet je wat je vroeger veel meer had dan tegenwoordig? Trutten. Waar je keek: trutten. Maar daar stond tegenover: je had veel minder sletten. En hoe is dat tegenwoordig? Nu ben je al een trut als je geen slet bent

Ik heb een frappant voorbeeld. Afgelopen zondag komt mijn kleinzoon op bezoek. Had-ie zo'n meiske bij zich, dus ik vraag: "Zo jo, heb je nou verkering?" Hij zegt: "Verkering opa, wat is dat nou weer?" Ik zeg: "Pakweg vaste verhouding". Hij zegt: "O nee opa, zover zijn we nog lang niet. Wij slapen alleen nog maar samen".

Dank u. Ik zal uitkijken. Als ik hier teveel van drink, krijg ik toch zulke merkwaardige verschijnselen. Dan hoor ik stemmen. En nog gekker: ik verplaats mij honderd jaar verder in de geschiedenis. Als je me dan vraagt: welk jaar hebben we nu? Weet je wat ik dan antwoord? Tweeduizend zoveel.

Dus uitkijken geblazen. Gevaarlijk spul. Gelukkig heb ik altijd matig geleefd. Ik heb hem maar een keer om gehad en ik weet nog precies waar dat was. Ik zat in een cafe naast zo'n animeerdame, tegenwoordig heet dat een animeerkundige; vroeger had je een bakker, tegenwoordig een kadetterette, en ik zeg: "Juffrouw, weet u dat de drank u tien maal meer sexy maakt?" ze zegt: "Man ik heb niks op". Ik zeg: "Nee maar ik wel". Ik zeg: "U lijkt, tussen haakjes, precies op mijn vrouw". Ze zegt: "Seikerd". Ik zeg: "Ja, ook als u praat"

Nee, dan mijn buurman van 124. Dat tettert maar aan. En hij geeft het toe hoor. Hij bekent eerlijk dat-ie 's avonds twee whisky-soda's neemt, maar daarna gaat-ie drastisch minderen. Zul je vragen: Hoe dan? Dan komt dat soda-water er niet meer aan te pas

Maar het is de pest voor zijn geheugen. Soms vertelt hij iets en dan weet hij niet dat hij het vijf minuten geleden ook al heeft verteld. Hij heeft zich ook beklaagd bij zijn huisarts: "Dokter, ik word vergeetachtig". Vraagt die dokter: "Hoelang hebt u dat al?" Hij: "Hoelang al wat?" Dokter: "Die vergeetachtigheid" Hij: "O, dat is waar, dat wilde ik vragen: Kan dat overgaan?" "Nou", zegt die dokter "vergeet 't maar. Helaas meneer, ik kan u niet jonger maken". Hij zegt: "Nee, daar kom ik ook niet voor, ik wilde graag ouder worden".

Hij ligt altijd in de clinch met doktoren.

"Dokter, mijn rechterbeen is bepaald dikker dan mijn linker; hoe kan dat komen?" "Ach meneer", zegt die dokter "dat zal de leeftijd zijn". Hij: "Dat lijkt me eigenlijk hoogt onwaarschijnlijk, want bij mij is het linker been exact even oud als het rechter".

Het is een originele figuur. Als hij er eentje laat vliegen, weet je wat hij dan zegt? "Zo jongens, horen jullie me ook eens van een heel andere kant". Dat zijn van die geintjes die hij heeft overgehouden uit zijn tijd als koloniaal in Indie. O, hij kan met heimwee ovr Indie vertellen. Dan zegt hij: "Stel je dat voor mensen, het was daar altijd mooi weer. Daarom zijn wij er ook weggegaan want je wist als Nederlander verdomd niet waar je over moest praten". Maar op een keer had hij bij die kolonialen iets uitgespookt. Hij werd ervan beschuldigd, een blondje te hebben verleid en hij had bekend. Ofschoon hij het niet gedaan had. Waarom had hij dan toch bekend? Hij was apetrots met de tenlastelegging. Maar goed: als je bekent moet je ook de straf ondergaan. Hij mocht kiezen: of twintig stokslagen of veertien dagen zitten. Hij koos twintig stokslagen. Kon hij veertien dagen niet meer zitten

En nog niet terug in Nederland, wie stond daar op de stoep? De pastoor. Of-ie zijn vrouw was trouw gebleven. Hij zegt: "Zeker pastoor, meer dan eens". En of-ie altijd geleefd had volgens het geloof? Hij zegt: "Nee, pastoor, met opzet niet. Kijk, ik vind dat geloof zoiets heiligs, ik houd dat gescheiden van het alledaagse leven".

Hij wist inderdaad geen bliksem van het geloof af. Hij dacht dat Maria van Altijddurende Bijstand een dame was, die misbruik maakt van sociale voorzieningen.

Later kwamen hij en zijn vrouw hier in dit bejaardencentrum. Hij iedere zaterdagavond naar de kroeg.en dan kon ik door de muur heen horen, hoe zij hem hartelijk welkom heette. "Hoe durf je, halfzat thuis te komen?" Hij: "Maar liefje, mijn geld was op". Zij: "En hoe vaak moet ik het nog zeggen: het is een langzaam vergif". Hij: "Ik heb ook geen haast".

Maar pas geleden heeft de dokter hem weer gewaarschuwd. Zo van: "Meneer, het is bij u allemaal Wein Weib en Gesang, u moet zich matigen". Toen heeft-ie bedankt voor het kerkkoor.

Nu zit hij hem te knijpen dat hij de pijp uit zal gaan. Maar ik heb al gezegd: "Jij hebt al zoveel meegemaakt, dat sterven zul je ook nog wel overleven".

Tussen haakjes: weet je wat bij hem het zwakke punt is? Het geheugen. Soms vertelt hij iets en dan weet hij niet dat hij het vijf minuten geleden ook al verteld heeft.

Dia bom. E não pegue frio. Eu disse: Não pegue frio.

Não, era a Dona van Dijk do quarto 195. Um pouco surda. Outro dia ela disse: "Aquela notícia para surdos e deficientes auditivos, eu realmente nunca entendi uma palavra."

Se você esperar um pouco, eu tenho sorte.

Bom, você me vê na minha idade ainda casando com uma viúva.

Embora, já que você mencionou, eu sempre fui a favor da reciclagem. Não se preocupem, jovens. Eu sou da velha guarda.

Eu sempre digo: Antigamente era bom. Eles dizem: Sim, mas agora é melhor. Eu digo: Seria ainda melhor se fosse bom de novo.

Antigamente era uma época bem diferente, claro. Sabe o que você tinha muito mais antigamente do que hoje em dia? Mulheres bobas. Onde você olhava: mulheres bobas. Mas em compensação: você tinha muito menos mulheres promíscuas. E como é hoje em dia? Agora você já é uma boba se não for uma promíscua.

Eu tenho um exemplo marcante. No último domingo, meu neto veio me visitar. Ele trouxe uma menina, então eu perguntei: "E aí, você está namorando?" Ele disse: "Namorando, vovô, o que é isso?" Eu disse: "Uma relação fixa". Ele disse: "Ah não, vovô, ainda não chegamos a isso. A gente só dorme junto ainda".

Obrigado. Eu vou tomar cuidado. Se eu beber demais disso aqui, vou acabar tendo umas experiências estranhas. Então eu ouço vozes. E ainda mais louco: eu me transporto cem anos para o futuro. Se você me perguntar: que ano é agora? Sabe o que eu respondo? Dois mil e tanto.

Então, é melhor tomar cuidado. Coisa perigosa. Felizmente, eu sempre vivi moderadamente. Eu só usei uma vez e lembro exatamente onde foi. Eu estava em um bar ao lado de uma daquelas garotas de programa, hoje em dia chamam de especialista em entretenimento; antigamente tinha um padeiro, hoje em dia uma padaria, e eu digo: "Moça, você sabe que a bebida te deixa dez vezes mais sexy?" Ela diz: "Cara, eu não tenho nada". Eu digo: "Não, mas eu tenho". Eu digo: "Você parece, entre parênteses, exatamente com a minha esposa". Ela diz: "Safado". Eu digo: "Sim, mesmo quando você fala".

Não, então tem meu vizinho do 124. Ele não para de falar. E ele admite, viu. Ele confessa honestamente que à noite toma dois whisky com soda, mas depois ele diminui drasticamente. Você vai perguntar: Como assim? Aí a soda não entra mais na jogada.

Mas isso é um problema para a memória dele. Às vezes ele conta algo e não se lembra que já contou cinco minutos atrás. Ele também reclamou para o médico: "Doutor, estou ficando esquecido". O médico pergunta: "Há quanto tempo você está assim?" Ele: "Há quanto tempo o quê?" Doutor: "Essa esquecibilidade". Ele: "Ah, é verdade, eu queria perguntar: isso pode passar?" "Bom", diz o médico, "esqueça. Infelizmente, senhor, não posso te deixar mais jovem". Ele diz: "Não, eu não vim aqui para isso, eu queria envelhecer mais".

Ele sempre está em conflito com os médicos.

"Doutor, minha perna direita está bem mais grossa que a esquerda; como pode ser isso?" "Ah, senhor", diz o médico, "isso deve ser a idade". Ele: "Isso me parece bem improvável, porque minha perna esquerda tem exatamente a mesma idade que a direita".

Ele é uma figura original. Se ele solta um pum, sabe o que ele diz? "Então, pessoal, vocês me ouvem de um jeito bem diferente". Essas são as piadas que ele trouxe da época em que era colonial na Índia. Ah, ele pode falar com saudade da Índia. Então ele diz: "Imaginem, lá sempre fazia bom tempo. Por isso nós fomos embora, porque como holandês você não sabia sobre o que conversar". Mas uma vez ele aprontou algo com os coloniais. Ele foi acusado de ter seduzido uma loira e ele confessou. Embora não tivesse feito. Por que ele confessou então? Ele estava super orgulhoso da acusação. Mas tudo bem: se você confessa, tem que arcar com a punição. Ele pôde escolher: ou vinte chibatadas ou quatorze dias de prisão. Ele escolheu vinte chibatadas. Assim ele não poderia sentar por quatorze dias.

E ainda nem tinha voltado para a Holanda, quem estava na porta? O padre. Se a esposa dele tinha sido fiel. Ele diz: "Claro, padre, mais de uma vez". E se ele sempre viveu de acordo com a fé? Ele diz: "Não, padre, de propósito não. Veja, eu acho que a fé é algo sagrado, eu mantenho isso separado da vida cotidiana".

Ele realmente não sabia nada sobre fé. Ele achava que Maria de Perpétuo Socorro era uma mulher que abusava de benefícios sociais.

Mais tarde, ele e a esposa vieram para este asilo. Ele ia todo sábado à noite para o bar. E então eu podia ouvir pela parede como ela o recebia calorosamente. "Como você se atreve a voltar para casa bêbado?" Ele: "Mas querida, meu dinheiro acabou". Ela: "E quantas vezes eu ainda tenho que dizer: é um veneno lento". Ele: "Eu também não estou com pressa".

Mas recentemente o médico o alertou novamente. Algo como: "Senhor, está tudo em você é Wein Weib und Gesang, você precisa se moderar". Então ele agradeceu ao coral da igreja.

Agora ele está preocupado que vai bater as botas. Mas eu já disse: "Você já passou por tanta coisa, essa morte você também vai sobreviver".

Entre parênteses: sabe qual é o ponto fraco dele? A memória. Às vezes ele conta algo e não se lembra que já contou cinco minutos atrás.