Parque Patricios (part. Fernando Díaz)
Mi viejo Parque Patricios
Querido rincón porteño
Barriada de mis ensueño
Refugio de mi niñez
El progreso te ha cambiado
Con su rara arquitectura
Llevándose la hermosura
De tu bondad y sencillez
Cuantas noches de alegría
Al son de una serenata
En tus casitas de lata
Se vio encender el farol
Y al soñar de las vigüelas
El taita de ronco acento
Hilvanaba su lamento
Sintiéndose payador
Parque Patricios (part. Fernando Díaz)
Meu velho Parque Patricios
Querido cantinho da cidade
Bairro dos meus sonhos
Refúgio da minha infância
O progresso te transformou
Com sua arquitetura estranha
Levando a beleza
Da sua bondade e simplicidade
Quantas noites de alegria
Ao som de uma serenata
Nas suas casinhas de lata
Se viu acender o lampião
E ao sonhar das violas
O velho de voz rouca
Tecia seu lamento
Sentindo-se um trovador