395px

Dos Martiños

Fuxan Os Ventos

Dos Martiños

-Pregoadas son as guerras
de Francia con Aragón.
¡Pobre de min que son vello,
guerras para min non son!

¡Mala seas ti muller
que non me deches varón!
Falou Dona Birolana
con arrogante razón:

-Non a maldiga, mi padre
non lle bote a maldición.
Deme as armas e o cabalo
serei seu fillo varón.

-Ténde-los cabelos longos,
non os encubrirás, non.
-Metereinos na armadura
atados por un cordón.

-Ténde-los ollos mimosos,
non os encubrirás, non.
-Eu baixareinos á terra
cando pase algún varón.

-Ténde-los peitos crecidos,
non os encubrirás, non.
-Deme un colete de ferro
servirame de xubón.

-Ténde-las mans moi branquiñas,
non as encubrirás, non.
-Deme seus guantes de ferro
terei as mans de infazón.

-Ténde-los pés miudiños,
non os encubrirás, non.
-Deme súas botas de ferro
enchereinas de algodón.

Dos Martiños

-As guerras já foram anunciadas
entre França e Aragão.
Pobre de mim que sou velho,
guerra pra mim não é solução!

-Que você se dane, mulher
que não me deu um varão!
Falou Dona Birolana
com razão e arrogância:

-Não a amaldiçoe, meu pai
não lance sua maldição.
Me dê as armas e o cavalo
serei seu filho varão.

-Tem os cabelos longos,
não vai escondê-los, não.
-Vou colocar na armadura
amarrados por um cordão.

-Tem os olhos tão meigos,
não vai escondê-los, não.
-Eu vou deixá-los à mostra
quando passar algum varão.

-Tem os peitos bem grandes,
não vai escondê-los, não.
-Me dê um colete de ferro
que vai me servir de proteção.

-Tem as mãos bem branquinhas,
não vai escondê-las, não.
-Me dê suas luvas de ferro
que assim terei mãos de campeão.

-Tem os pés bem pequenos,
não vai escondê-los, não.
-Me dê suas botas de ferro
que vou encher de algodão.

Composição: