Muiñada
Era unha noite de chuvia e de frío
a que eu pasei, no muiño do río!
toda contenta empece a cantar,
pra non ter medo á noite pasar!
Dum, dum, petan á porta,
saio a correr:
é Marquexiño
que viña moer!
Viña cun conto, levado do demo
cousas que as mozas,
moitas non queremos!
O pillo decía: eu quero moer,
no muiño do río, oxe tén de ser!
No meu muiño non moe ninguén
tódos o queren porque moe ben!
Que moe ben, dirano os tolos,
pro, polo visto, non moe para todos!
E se ti queres, pra mm moerá
e se non queres xa che pesará!
E, se me pesa, hei de pousar
pero, por ti, non he de chamar!
Pero Marquixo, como é "caradura»
fóise achegando e colleume a cintura.
Eu teño xenio, logo me enfadei,
co aliviadoiro, no lombo lle dei!
Botéino fora, e cerreille a porta
porque pensei que lle daba unha volta.
Pobre Marquixe, qué mal lle saleu,
que levou na chepa, e mais non moeu!
Moenda
Era uma noite de chuva e frio
que eu passei, no moinho do rio!
toda feliz comecei a cantar,
para não ter medo da noite passar!
Tum, tum, batem na porta,
saio correndo:
é o Marquexinho
que veio moer!
Veio com um conto, levado do capeta
coisas que as garotas,
muitas não queremos!
O safado dizia: eu quero moer,
no moinho do rio, hoje tem que ser!
No meu moinho não moe ninguém
todos querem porque moe bem!
Que moe bem, dirão os doidos,
mas, pelo visto, não moe pra todos!
E se você quiser, pra mim moerá
e se não quiser, já vai pesar!
E, se me pesar, vou descansar
mas, por sua causa, não vou chamar!
Mas Marquixo, como é "cara de pau"
fui me aproximando e ele me pegou na cintura.
Eu tenho gênio, logo me irritei,
com o aliviadoiro, nas costas lhe dei!
Joguei ele pra fora, e fechei a porta
porque pensei que ele ia dar uma volta.
Pobre Marquixe, que mal lhe saiu,
que levou na cabeça, e mais não moeu!