Marcas Que Abrasan

Teus ollos nos meus: soporta a presión
Túa mente miña: golpea no cicel
Dubidar: pensar é perder
Non quero señor, por favor!

Deber e coacción
Sen xustificación
Obrigar, enfrontar sen razón
Benvida a dor
Sen saber por que
Marcas que seguen abrasándome

Nova era de agresión, deixa o fogar
Vives nel e non o podes comprender
Así é entrar e derramar
Sangue e razón, sangue e razón

Deber e coacción
Sen xustificación
Obrigar, enfrontar sen razón
Benvida a dor
sen saber por que
Marcas que seguen abrasándome

Roce confusión, vinganza, pavor
Foron medrando en min, foron medrando
As mans molladas unha vez máis
Saltar a liña, rachar a lucidez

Marcas que non deixan de abrasar

Marcas que queimam

Teus olhos nos meus: suporta a pressão
Sua mente minha: bate no cinzel
Duvidar: pensar é perder
Não quero senhor, por favor!

Dever e coação
Sem justificativa
Obrigar, enfrentar sem razão
Bem-vindo a dor
Sem saber por que
Marcas que ainda abrasándome

Nova era de agressão, deixa a casa
Vive nele e não pode compreender
É assim que entrar e derramar
Sangue e razão, sangue e razão

Dever e coação
Sem justificativa
Obrigar, enfrentar sem razão
Bem-vindo a dor
sem saber por que
Marcas que ainda abrasándome

Atrito confusão, vingança, medo
Foram crescendo em mim, foram crescendo
As mãos molhadas uma vez
Pular a linha, romper a lucidez

Marcas que não deixam de abrasar

Composição: