Hän
Hän, sai mut uskomaan, hän,
Sai mut toivomaan, hän,
Ja vielä enemmän
Hän, sai mut nauramaan, hän,
Sai mut laulamaan, hän,
Antoi mulle sävelmän
Hän, hyvä haltiatar, hän,
Yön kuningatar, hän,
On enää nimi iskelmän
Hän, kun kesä syksyyn vaihtuu ja lehtien nään lentävän
Tunnen saman ikävän,
Kun poissa on hän
Hän, sai mut nauramaan, hän,
Sai mut laulamaan, hän,
Antoi mulle sävelmän
Hän, taas kitarani viritän
Ja kuulen tutun helinän,
Kuin luonani ois hän
Ela
Ela, me fez acreditar, ela
Me fez esperar, ela
E ainda mais
Ela, me fez rir, ela
Me fez cantar,
Ela me deu uma melodia
Ela, uma fada boa, ela
A rainha da noite, ela
Agora só o nome de uma canção
Ela, quando o verão se torna ao outono
Sinto a mesma saudade,
De que quando ela está longe
Ela, me fez rir, ela
Me fez cantar,
Ela me deu uma melodia
Ela, de novo afino meu violão
E ouço o tinir familiar,
Como se ela estivesse comigo