Het Verdriet
Ik heb gewerkt, ik heb gebeden
Ik heb geworsteld met 't verdriet
Ik heb gebogen als het riet,
En soms heb ik 't met laffe vlucht gemeden.
Nu stelt 't zich ondoordringbaar voor mijn
staren
Als van de nacht het nevelig begin.
Maar als een lichtende lantaren
Hef ik U op en volg U 't duister in.
The Sorrow
Eu trabalhei, eu orei
Lutei com ele luto
Inclinei-me como juncos,
E às vezes eu tenho isso em vôo covarde evitado.
Agora imagine que é impermeável à minha
olhar fixo
Como o início neblina da noite.
Mas se uma lanterna luminosa
Eu te levantar e você segui-lo na escuridão.