Χαμένος κάπου στα στενά προς Φιλοπάππου
Chamenos kapou sta stena pros Filopappou
Εδώ που η πόλη καταφέρνει να μην βιάζεται
Edho pou i poli katafernei na min viatzete
Στο κέντρο άρχισε ο γύρος του θανάτου, βράδυ Σαββάτου
Sto kentro archise o gyros tou thanatou, vrady Savvatou
Ένας αέρας να τρυπάει το κορμί μου
Enas aeras na trypaei to kormi mou
Εγώ βρεγμένος πιο πολύ απ' την καμπαρτίνα μου
Ego vreghmenos pio poly ap' tin kampartina mou
Μα σε ψάχνω απεγνωσμένα στην Αθήνα μου
Ma se psachno apedgnosmena stin Athina mou
Από το πάρκο μ' έχει πάρει το ντουμάνι
Apo to parko m' echi parei to doumani
Απ' τα μπαλκόνια γιασεμί και νυχτολούλουδα
Ap' ta balkonia giasemi kai nychtoloulouda
Μια ξεκούρδιστη λατέρνα ίσα που πιάνει τον Τσιτσάνη
Mia xekourdisti laterna isa pou pianni ton Tsitsani
Τόσα χρόνια κάθε βράδυ και δε φτάνει
Tosa chronia kathe vrady kai de ftanei
Κάποιος θα έλεγε πως έγινε ρουτίνα μου
Kapios tha elege pos egine routina mou
Μα σε ψάχνω απεγνωσμένα στην Αθήνα μου
Ma se psachno apedgnosmena stin Athina mou
Λύκος στη νύχτα η μοναξιά μου που ουρλιάζει
Lykos sti nychta i monaxia mou pou ourliazei
Απόψε μέχρι και ο καιρός μαζί μου τα 'βαλε
Apopse mechri kai o kairos mazi mou ta 'vale
Και αφού η βροχή ποτέ δεν έγινε χαλάζι, γλυκοχαράζει
Kai afou i vrochi pote den egine chalazi, glykoharazi
Έχουν περάσει μήνες που είσαι μακριά μου
Echoun perasei mines pou ise makria mou
Και έχει θολώσει η κούκλα που είχα στη βιτρίνα μου
Kai echi tholosei i koukla pou eicha sti vitrina mou
Μα σε ψάχνω απεγνωσμένα στην Αθήνα μου
Ma se psachno apedgnosmena stin Athina mou
Χτυπάει η καμπάνα πένθιμα του Λουμπαρδιάρη
Chtypai i kampana penthima tou Loumpardiaris
Σα να μου λέει πως και σήμερα το χάσαμε
Sa na mou leei pos kai simera to chasame
Έχει γυρίσει στη φωλιά του το φεγγάρι και εγώ χαμπάρι
Echi gyrisei sti folia tou to fengari kai ego champari
Σ' ένα παγκάκι με τα χέρια μαξιλάρι
S' ena pagkaki me ta cheria maxilari
Με έχει δεμένο το μυαλό στη γκιλοτίνα μου
Me echi demeno to myalo sti gkilotina mou
Μα σε ψάχνω απεγνωσμένα στην Αθήνα μου
Ma se psachno apedgnosmena stin Athina mou
Λύκος στη νύχτα η μοναξιά που ουρλιάζει
Lykos sti nychta i monaxia pou ourliazei
Απόψε μέχρι και ο καιρός μαζί μου τα 'βαλε
Apopse mechri kai o kairos mazi mou ta 'vale
Και αφού η βροχή ποτέ δεν έγινε χαλάζι, γλυκοχαράζει
Kai afou i vrochi pote den egine chalazi, glykoharazi
Έχουν περάσει μήνες που είσαι μακριά μου
Echoun perasei mines pou ise makria mou
Και έχει θολώσει η κούκλα που είχα στη βιτρίνα μου
Kai echi tholosei i koukla pou eicha sti vitrina mou
Μα σε ψάχνω απεγνωσμένα στην Αθήνα μου
Ma se psachno apedgnosmena stin Athina mou
Μα σε ψάχνω απεγνωσμένα στην Αθήνα μου
Ma se psachno apedgnosmena stin Athina mou