Sielun Kuolema
sielu synkkä sysimusta
raato vailla ruumistansa
kuollut koko maailmalle
sielunsa möi Saatanalle
vaeltaa mieli maille pimeille
valon ja pyhän hylkäämille
etsii seuraa varjoista
kaltaistaan kurjaa kumppania
mieli vehreä ruumis mätä
kuolema ei kauniiksi jätä
kiroaa polkua valitsemaansa
kiroaa sokeaa jumalaansa
liitää läpi sankan usvan
edessään näkee hahmon mustan
pelko hylkää sielun synkän
jättää raatoon aukon tyhjän
kohtalonsa on hyväksynyt
nyt kuolee mikä on syntynyt
se hylkää mädän raatonsa
ja jättää kylmän hautansa
haudan rauhassa ruumis makaa
kun ikuisuuteen sielu matkaa
taakseen enää katsomatta
kotiinsa enää palaamatta
Morte da Alma
alma escura e sombria
corpo sem vida, sem forma
morreu para o mundo inteiro
vendeu sua alma para o Diabo
perambula a mente por terras escuras
abandonando a luz e o sagrado
procura companhia nas sombras
um parceiro tão miserável quanto
mente verde, corpo em decomposição
a morte não deixa nada bonito
amaldiçoa o caminho que escolheu
amaldiçoa seu deus cego
voa através da densa névoa
diante de si vê uma figura negra
o medo abandona a alma sombria
deixa um vazio no corpo em decomposição
aceitou seu destino
agora morre o que foi gerado
abandonando seu corpo podre
e deixando seu túmulo frio
em paz no túmulo o corpo repousa
enquanto a alma viaja para a eternidade
sem olhar para trás
sem voltar para casa novamente