Viittae Vaille Vainaa
Maailma on taipumaton.
Ei se huomaa miehen työtä.
Väsyneet, miltei nukahtaneet silmät
tuijottavat yötä.
On meitä monta
periksiantamatonta,
onnetonta valittajaa,
esi-isien,
hautakivien
itkuista tuijottajaa.
Vittä vaille vainaa!
Perkeleet isässä pihisee.
Ei poika osaa tehdä vastaa.
Kun taskussa kännykkä pirisee,
ei isä osaa, poika vastaa.
On kiire niin omiin hautajaisiin,
ei jaksa panna vastaan.
Vanha on mykkä ja voimaton,
kun pappi uutta kansaa kastaa.
Viittä vaille vainaa!
Quase Morto
O mundo é inflexível.
Ele não percebe o trabalho do homem.
Olhos cansados, quase adormecidos
encaram a noite.
São muitos de nós
teimosos,
infelizes reclamadores,
ancestrais,
pedras tumulares
que encaram em pranto.
Quase morto!
Os demônios sussurram no pai.
O filho não sabe como reagir.
Quando o celular toca no bolso,
não sabe o pai, o filho responde.
Está com pressa até para o próprio funeral,
não consegue se opor.
O velho é mudo e impotente,
quando o padre batiza a nova geração.
Quase morto!
Composição: Jouni Hynynen / Kotiteollisuus