El Cel Del Nord
Agafats de la mà, deixarem que la lluna
ens acariciï l´esquena i ens dongui una ombra.
Deixarem que el cor, ens escalfi al vent
i ens fagi un racó...
Ahir va ésser un somriure, avui ho porto escrit a dintre.
No és fàcil parlar, no és viu tot el que es mou. (x2)
Mai és negre el Cel del Nord!!
Perduts d´ambició, deixarem que el joc
ens robi el pensament i ens escalfi la pell.
Deixarem que l´alba ens desperti amb calma
i ens llevi suaument.
Ahir va ésser un somriure, avui ho porto escrit a dintre.
No és fàcil parlar, no és viu tot el que es mou. (x2)
Mai és negre el Cel!!
O Céu do Norte
De mãos dadas, vamos deixar que a lua
nos acaricie as costas e nos dê uma sombra.
Vamos deixar que o coração nos aqueça ao vento
e nos faça um cantinho...
Ontem foi um sorriso, hoje carrego isso dentro de mim.
Não é fácil falar, não é vivo tudo que se move. (x2)
Nunca é negro o Céu do Norte!!
Perdidos na ambição, vamos deixar que o jogo
roube nossos pensamentos e aqueça nossa pele.
Vamos deixar que a aurora nos acorde com calma
e nos levante suavemente.
Ontem foi um sorriso, hoje carrego isso dentro de mim.
Não é fácil falar, não é vivo tudo que se move. (x2)
Nunca é negro o Céu!!