De Kunstenaar
In het dorp waar hij vandaan kwam,
noemde men hem niet goed wijs
want hij schilderde nooit een stilleven,
zoals die schilders uit Parijs
Hij schilderde zulke vreemde kleuren,
schreef daaronder : een genie
maar men zag daar dit gebeuren
meer als bezigheidstherapie
Want in het dorp moet je gewoon zijn, of een ieder kijkt je na
want als je beetje ongewoon bent, zegt men: "ach gut, een kunstenaar"
Toen hij later naar de stad ging,
vond men hem daar onwijs
wat ie deed was grote klasse,
heel wat anders dan in Parijs
hij schilderde zulke te maffe kleuren,
gewoon een kleurensymphonie
hij was een schilder van allure
in een woord: een genie
Want in de stad daar mag je vreemd zijn, en eenieder kijkt je na
want als je beetje ongewoon bent zegt men: "kijk, een kunstenaar "
Dus zo leefde hij zijn leven
en deed soms een beetje raar
want wat hij deed of wat hij niet deed,
hij was toch een kunstenaar
hij kon doen wat hij maar wilde,
zelfs een heel obsceen gebaar
want men dacht in alle kringen "Dat heurt bij een kunstenaar "
want men dacht in alle kringen "Dat heurt bij een kunstenaar "
O Artista
Na cidade de onde ele veio,
ninguém achava que ele era são
porque ele nunca pintou um still life,
como aqueles pintores de Paris.
Ele usava cores tão estranhas,
escrevia embaixo: um gênio
mas o povo via isso acontecer
mais como terapia ocupacional.
Porque na cidade você tem que ser normal, ou todo mundo te observa
porque se você é um pouco diferente, dizem: "ah, olha, um artista."
Quando ele foi pra cidade,
acharam ele muito doido.
O que ele fazia era de primeira,
bem diferente de Paris.
Ele usava cores tão malucas,
uma verdadeira sinfonia de cores.
Ele era um pintor de prestígio,
em uma palavra: um gênio.
Porque na cidade você pode ser esquisito, e todo mundo te observa
porque se você é um pouco diferente, dizem: "olha, um artista."
Então ele viveu sua vida
e às vezes agia meio estranho
porque o que ele fazia ou deixava de fazer,
ele era um artista.
Ele podia fazer o que quisesse,
inclusive um gesto bem obsceno
porque o povo pensava em todos os círculos: "Isso é coisa de artista."
b porque o povo pensava em todos os círculos: "Isso é coisa de artista."