Het appelboompje
Staat in de wei tussen de schapen
Lentebloesemt, zomervrucht
Dan herfst het en bijna gelaten
Ontdoet het zich van 't laatste blad
Het is niet bang voor winterslapen
Heeft van nature in de gaten
Dat verlies van bloesem, blaad'ren
Beloond wordt met een nieuw ontwaken
Ik wou dat ik dat had
A Macieira
Está no campo entre as ovelhas
Flores de primavera, frutos de verão
Então chega o outono e quase resignado
Despe-se da última folha
Não tem medo de hibernar
Sabe por natureza
Que a perda das flores, das folhas
É recompensada com um novo despertar
Eu queria ter isso