Levensdrift
Nu je zo oud geworden bent
Kom ik thuis in je gezicht
Alsof ik je pas nu herken
Pas nu kom je aan het licht
Pas nu zie ik in kaart gebracht
Wat het leven achterliet
Elk rimpeltje een duidelijk spoor
Van je geluk en je verdriet
En nu ik je zo zitten zie
Met je handen in je schoot
Door het leven door de wol geverfd
Maar als een kind zo bloot
Denk ik
Wie daar zo zitten kan
Zo nergens uit het lood
Die heeft de eerste prijs verdiend
Die verslaat de dood
Met haar levensdrift
Nu je zo oud geworden bent
Zijn je ogen je gezicht
Je lijkt wel aan de dood voorbij
Want je bent geen dag gericht
Op het zakken van de avondzon
Jij zweert bij het morgenrood
Ik leg mijn armen om je heen
En ik vergeet de dood
Door jouw levensdrift
Want je kleine gezicht
Geeft de moed niet op
Vertrouwt
Is van binnen verlicht
Door je levensdrift
Impulso Vital
Agora que você ficou tão velha
Eu volto pra sua cara
Como se eu só agora te reconhecesse
Só agora você vem à tona
Só agora vejo mapeado
O que a vida deixou pra trás
Cada ruga um claro sinal
Do seu felicidade e da sua dor
E agora que te vejo assim
Com as mãos no colo
Pela vida tingida de cores
Mas como uma criança tão exposta
Eu penso
Quem consegue ficar assim
Tão fora de sintonia
Essa pessoa merece o primeiro prêmio
Que vence a morte
Com seu impulso vital
Agora que você ficou tão velha
Seus olhos são seu rosto
Você parece ter passado pela morte
Pois não se importa com o dia
Com o pôr do sol
Você jura pelo amanhecer
Eu coloco meus braços ao seu redor
E eu esqueço a morte
Por causa do seu impulso vital
Pois seu pequeno rosto
Não desiste da coragem
Confia
Está iluminado por dentro
Pelo seu impulso vital