November
Het is al bijna november
En mijn gedachten zijn oud
Want nu de herfst is gekomen
Lijkt dit huis soms te koud
Om nog een droom te bewaren
Van het kind dat hier was
De bomen verliezen hun blaren
Maar geven kleur aan het gras
Eenmaal leken de dagen
Duurzaam als zilver of goud
Maar alle kleuren vervagen
De tijd maakt het mooiste ook oud
Als je geluk wil bewaren
Luister dan goed hoe het was
De bomen verliezen hun blaren
Maar geven kleur aan het gras
Want soms nog stil aan de ramen
Praat toch nog zachtjes de wind
Geeft je de dagen die kwamen
Brengt je terug naar het kind
Dat je voorgoed mag bewaren
Zoals het vroeger eens was
De bomen verliezen hun blaren
Maar geven kleur aan het gras
Herfst geeft vaak mooiere kleuren
Dan ooit dat zilver of goud
Laat nieuwe dingen gebeuren
Waar je dan ook weer van houdt
Niet meer zo fel als die jaren
Toen je niet wist wie je was
De bomen verliezen hun blaren
Maar geven kleur aan het gras
Novembro
Já tá quase novembro
E meus pensamentos são velhos
Pois agora que o outono chegou
Esse lar às vezes parece frio demais
Pra guardar um sonho ainda
Do menino que aqui esteve
As árvores perdem suas folhas
Mas dão cor à grama
Um dia, os dias pareciam
Duradouros como prata ou ouro
Mas todas as cores desbotam
O tempo envelhece até o mais bonito
Se você quer guardar a felicidade
Preste atenção em como era
As árvores perdem suas folhas
Mas dão cor à grama
Pois às vezes, ainda em silêncio nas janelas
O vento sussurra suavemente
Te dá os dias que vieram
Te traz de volta ao menino
Que você pode guardar pra sempre
Como era antigamente
As árvores perdem suas folhas
Mas dão cor à grama
O outono muitas vezes traz cores mais bonitas
Do que qualquer prata ou ouro
Deixe novas coisas acontecerem
Das quais você vai gostar de novo
Não tão vibrante quanto aqueles anos
Quando você não sabia quem era
As árvores perdem suas folhas
Mas dão cor à grama