ป่านนี้เธอจะอยู่ไหน เวลาที่ไกลกัน
pàan nī thoe ja yù nai wela thī klai kan
และแม้มันจะนาน นานเท่าไรที่เฝ้ารอเวลา
læ mǽæ man ja nān nān thâo rai thī fæ̂o rɔ́ wela
ก็รู้ดีว่าเธอเหงา และฉันเองก็ไม่ต่าง
kɔ̂ rū dī wà thoe ngao læ chăn eng kɔ̂ mâi tàng
แต่ยิ่งเหงาสักเท่าไร แต่ข้างในยิ่งคิดถึงเธอ
tæ yìng ngao sàk thâo rai tæ khâang nai yìng khit thǔng thoe
เมื่อเธอ มองไปที่ฟ้าไกลที่ดวงดาวคู่นั้น
mʉ̂a thoe mɔ́ng pai thī fā klai thī duang dāo khūn nán
ดวงตาของฉันเฝ้ามอง
duang tāi khǎng chăn fæ̂o mɔ́ng
แสงที่เธอสัมผัส เชื่อมความคิดของเราให้ถึงกัน
sǣng thī thoe sǎm phàt chêuam khwām khit khǎng rao hāi thǔng kan
ดวงอาทิตย์นั้น ยังอยู่ไกลดวงจันทร์
duang āthít nán yàng yù klai duang janthra
ดาวนับร้อยนับพันจะไกลกี่ปีแสง
dāo náp rɔ́i náp phan ja klai kì pi sǣng
แม้ไม่ได้เจอฉันคิดถึงเธอ
mǽæ mài dâi jə chăn khit thǔng thoe
และเฝ้ารอวันเวลาให้พ้นไป
læ fæ̂o rɔ́ wan wela hāi phôn pai
ตราบที่ท้องทะเลยังไกลจากภูเขา
tràb thī thɔ́ng thale yàng klai jàk phu khǎo
และแม้ว่าเราจะไกลสักแค่ไหน
læ mǽæ wà rao ja klai sàk khâe nǎi
ฉันยังเหมือนเดิมสิ่งเหล่านั้นยังเหมือนเดิม
chăn yàng mʉ̂an dœm sìng hǣu nán yàng mʉ̂an dœm
ยังเฝ้ารอเธอคนเดียวทั้งหัวใจ
yàng fæ̂o rɔ́ thoe khon diao thâng hǔa jái
สัญญาจากวันนั้น ยังคงไม่ลืมเลือน
sànyā jàk wan nán yàng khōng mài lʉ̄m lʉ̄an
บอกว่าเราจะรอ รอถึงวันที่ได้พบกันอีกครั้ง
bɔ̀k wà rao ja rɔ́ rɔ́ thǔng wan thī dâi phóp kan ʔīk khráng
แม้ที่เธออาจเผลอ หากใครทำเธอไหวหวั่น
mǽæ thī thoe àj phlœ́ hāk khrai tham thoe hwai wǎn
ก็ขอให้เธอได้ลอง ลองนึกดูที่ฉันพูดว่าให้เธอ
kɔ̂ khɔ̌ hāi thoe dâi lɔ́ng lɔ́ng nʉ́k dū thī chăn phûut wà hāi thoe
มองไปที่ฟ้าไกลที่ดวงดาวคู่นั้น
mɔ́ng pai thī fā klai thī duang dāo khūn nán
ดวงตาของฉันเฝ้ามอง
duang tāi khǎng chăn fæ̂o mɔ́ng
แสงที่เธอสัมผัส เชื่อมความคิดของเราให้ถึงกัน
sǣng thī thoe sǎm phàt chêuam khwām khit khǎng rao hāi thǔng kan
ดวงอาทิตย์นั้น ยังอยู่ไกลดวงจันทร์
duang āthít nán yàng yù klai duang janthra
ดาวนับร้อยนับพันจะไกลกี่ปีแสง
dāo náp rɔ́i náp phan ja klai kì pi sǣng
แม้ไม่ได้เจอฉันคิดถึงเธอ
mǽæ mài dâi jə chăn khit thǔng thoe
และเฝ้ารอวันเวลาให้พ้นไป
læ fæ̂o rɔ́ wan wela hāi phôn pai
ตราบที่ท้องทะเลยังไกลจากภูเขา
tràb thī thɔ́ng thale yàng klai jàk phu khǎo
และแม้ว่าเราจะไกลสักแค่ไหน
læ mǽæ wà rao ja klai sàk khâe nǎi
ฉันยังเหมือนเดิมสิ่งเหล่านั้นยังเหมือนเดิม
chăn yàng mʉ̂an dœm sìng hǣu nán yàng mʉ̂an dœm
ยังเฝ้ารอเธอคนเดียวทั้งหัวใจ
yàng fæ̂o rɔ́ thoe khon diao thâng hǔa jái
เก็บมันเอาไว้ รอจนถึงวันที่ได้พบกัน
kèb man ao wái rɔ́ jon thǔng wan thī dâi phóp kan
ทุกเรื่องราวดีๆ ที่เราได้มีในวันนั้น
túk rʉ̂ang rao dī dī thī rao dâi mī nai wan nán
ดวงอาทิตย์นั้น ยังอยู่ไกลดวงจันทร์
duang āthít nán yàng yù klai duang janthra
ดาวนับร้อยนับพันจะไกลกี่ปีแสง
dāo náp rɔ́i náp phan ja klai kì pi sǣng
แม้ไม่ได้เจอฉันคิดถึงเธอ
mǽæ mài dâi jə chăn khit thǔng thoe
และเฝ้ารอวันเวลาให้พ้นไป
læ fæ̂o rɔ́ wan wela hāi phôn pai
ตราบที่ท้องทะเลยังไกลจากภูเขา
tràb thī thɔ́ng thale yàng klai jàk phu khǎo
และแม้ว่าเราจะไกลสักแค่ไหน
læ mǽæ wà rao ja klai sàk khâe nǎi
ฉันยังเหมือนเดิมสิ่งเหล่านั้นยังเหมือนเดิม
chăn yàng mʉ̂an dœm sìng hǣu nán yàng mʉ̂an dœm
ยังเฝ้ารอเธอคนเดียวทั้งหัวใจ
yàng fæ̂o rɔ́ thoe khon diao thâng hǔa jái
จากวันนั้น ฉันยังรอเธออยู่เสมอ
jàk wan nán chăn yàng rɔ́ thoe yù sàmœ
แม้มันจะนานที่ไม่ได้พบ ที่ไม่ได้พบ
mǽæ man ja nān thī mài dâi phóp thī mài dâi phóp
ยังคงรอวันเวลาให้พ้นไป
yàng khōng rɔ́ wan wela hāi phôn pai
อยู่ตรงนี้ แม้เธอคนดีอยู่ที่ไหน
yù trɔ́ng nī mǽ thoe khon dī yù thī nǎi
เรื่องราวดีๆ จะไม่ผ่านพ้น
rʉ̂ang rao dī dī ja mài phān phôn
จะไม่ผ่านพ้น ยังมีเธอเพียงคนเดียวทั้งหัวใจ
ja mài phān phôn yàng mī thoe phiang khon diao thâng hǔa jái