Ei ta døm største Ringsmyra
Noko nord om Lauvliseter
Fekk engong Sjuguttmyra te namn
Etter noko grufullt hadde hendt
Sju gutter hadde stevna hinaen
Fra setrer rundtom på skauen
Døm vart itte eni’ på ansles vis
Enn om å sliss te blodet rann
Døm skyra greiner ta
Ei furu like ved
Så spissa døm staura te
Og rauk sammen og slogs
Da kampen var over
Låg seks daue att på myra
Med innvolla i henda
Drog nummer sju seg hem
Så gjekk det itte bere
Hell at'n døe etter ei stynn
Da'n væl var heme og hadde fortelt
Om slaget som hadde tii stad
Seia detta hendte
I år sekstenhundreogno'
Har sju staure fått stå I myra
Som et minne ifrå gammal ti'
Alt som står i myra
Blir svart som bek og hardt som stål
Drar te seg jernet fra lendet rundt
Eller blodet te sju gutter under torva