Do utraty tchu
W nicości morza trwam
Wzruszenia ciÄ…gÅ,ym brak
Szre nibo peÅ,ne ludzkich dusz
Chyb chciaÅ,bym już tam być
ZakoÅ,ysany dzieÅ„ opóściÅ, ziemski brzeg
Moja gÅ,owa peÅ,na myÅ›li jest
Jak nabrzmiaÅ,y z ptaków krzew
Podobny chmurom zbieg
Prowadzi wszędzie mnie
Gdzie zmysÅ,y gubiÄ… sens
Gdzie czarny pada śnieg
Powoli tracÄ™ wzrok
Co mogę zrobić to żyć do utraty tchu
Zawrócić zdążę wiem
ZaskoczÄ™ Å›wiatÅ,em zmierzch
Gdzieś na końcu świata odnajdę się
Chyba chciaÅ,bym już tam być
Até Perder o Fôlego
No vazio do mar eu permaneço
Faltando sempre a emoção
Entre os seres cheios de almas
Acho que já quero estar lá
O dia se despede, à beira da terra
Minha cabeça cheia de pensamentos está
Como um arbusto inchado de pássaros
Semelhante a nuvens fugidias
Me leva a todo lugar
Onde os sentidos perdem o sentido
Onde a neve negra cai
Devagar estou perdendo a visão
O que posso fazer é viver até perder o fôlego
Sei que posso voltar atrás
Vou surpreender o mundo ao entardecer
Em algum lugar no fim do mundo, eu vou me encontrar
Acho que já quero estar lá