Las
Moje nieczułe na ból ciało
Leży rozczłonkowane
Na purpurowo zabarwionym śniegu
W zakrzepłej kałuży krwi
Po walce, walce w której
Me ciało umarło
Po walce ciężkiej
Jak ciężkie było uderzenie miecza
Miecza, który rozpłatał mą skroń
Teraz gdy moje ciało umarło
Wiem że nie powinienem ufać nikomu
Wszyscy zawiedli mnie...
Lecz nie zapomnę wrogów
Wrogów, których dosięgnął mój miecz
W ich oczach widziałem wodospady
To wlewająca się w nich śmierć
Teraz na polu, gdzie
Stoczyłem mój ostatni bój
Rosną drzewa
Nad mym grobem szumi las
Spełnił się mój wieczny sen
Sen, w którym las mi domem jest
Teraz żyję nim!
O
Meu corpo insensível à dor
Fica desmembrado
A neve púrpura tingida de
Em um pool de coágulo de sangue
Após a luta, a luta em que
Meu corpo morreu
Depois de lutar duro
Como pesada foi o golpe de espada
A espada que cortado meu templo
Agora que meu corpo está morto
Eu sei que não deve confiar em ninguém
Todos falharam me ...
Mas não se esqueça seus inimigos
Inimigos, que atingiram a minha espada
Nos seus olhos eu vi as cachoeiras
Ele está derramando na sua morte
Agora, no campo onde
Eu bebi na minha última luta
Árvores
Roar sobre a minha sepultura floresta
Conheci o meu sono eterno
Sen, em que a floresta é o lar para mim
Agora eu vivê-la!