395px

São Francisco

PMMP

San Francisco

En kanna kaunaa enkä kaipaa tänne koskaan

kun äiti kuolee, lähden viimein kaupunkiin
En muista niitä, jotka nyt mua hieroo paskaan
jos laitan silmät kiinni, nousen taivaisiin
Ne huutaa raivoissaan: "Ei, mies ei toimi noin!"
Kauneus kai loukkaa niitä, minkä sille voin
Ja ruumistani täällä vaikka pilkataan
sieluuni koskea ei voi milloinkaan

Vaatteeni, joille irvaillen ihmiset nauraa
ja höyhenpuuhka, jota nyt niin halveksitaan
tarvitsee siellä vielä lisää kimaltavaa
tai muuten hukun massaan monenkirjavaan
Eivätkä ruuhkaan juutu perheautot vain
vaan linja-autot, limusiinit rinnakkain
Joskus voin mennä vuorille vain katsomaan
alhaalla illoin hehkuvaa maisemaa

En niele tuskaa, vaan shamppanjaa virtanaan
verhoudun paljetteihin päästä varpaisiin
Minä tunnen kaikki
ja tietenkin minut tunnetaan
valokeila aina osuu tähden askeliin
Ei pilkkaa suut
ei nouse sormi yksikään

En enää pelkää
etten ketään löydäkään
ja linnun lailla kerran nousen korkeimpaan
ruumiini vanki koskaan en ollutkaan

São Francisco

Não sinto falta e nunca vou querer voltar

Quando minha mãe morrer, finalmente vou pra cidade
Não me lembro de quem agora me joga na lama
Se eu fechar os olhos, vou pro céu
Eles gritam furiosos: "Não, cara, não é assim!"
A beleza deve incomodar quem não sabe lidar
E meu corpo aqui, mesmo que zombem de mim
Ninguém pode tocar na minha alma, isso nunca vai rolar

Minhas roupas, que as pessoas riem e zombam
E a pluma que agora é tão menosprezada
Precisa de mais brilho lá, ainda mais
Ou então eu me perco na multidão colorida
E não são só os carros de família que ficam presos no trânsito
Mas também ônibus e limusines lado a lado
Às vezes posso ir às montanhas só pra olhar
A paisagem brilhante lá embaixo à noite

Não engulo a dor, mas champanhe em abundância
Me cubro de lantejoulas da cabeça aos pés
Eu conheço todos
E claro que me conhecem
O holofote sempre acerta os passos da estrela
Não zombam da boca
E nenhum dedo se levanta

Não tenho mais medo
De não encontrar ninguém
E como um pássaro, um dia vou voar alto
Nunca fui prisioneiro do meu corpo.

Composição: Mira Luoti / Paula Vesala / Th!Nk-!Nk