Verso ha pombero
Oīma ndaje ipochyva ha he'iva che rehe
Lidia Mariana pe métete ojapo la purahéi
Umiva no henduséi pero ohendu va'erã ko'ēro
La verso ha la pombero ko oimera'evape nosēi
Hetama apurahéi ha agüeropuraheiveta
He'ihaicha los poetas añandúvamante a escribí
Upevare che a segui a escribí la añandúva
(Al menos cheve ojeguva ndaikatui aro kirirī)
Ahayhuva'ekuevoi ha ahayhu eternamente
Ma'erãpiko ãva gente che rehe oje preocupa
Chake hasype atopa ndajuhuveima ilaja
A la mujer paraguaya ko upeva o representa
Peēiko napehenduvai yma ra'e los hermanos
Mba'eichapa Emiliano Belencitape opurahéi
Aunque che ndache valei como aquel taro y andante
(Pero soy representante de él y su buena ley)
Verso do Pombero
Oí, me diz o que você sente sobre mim
Lidia Mariana, se mete a fazer a canção
Umiva não entendeu, mas vai ouvir de novo hoje
O verso e o pombero, como se fosse um sonho
Fazendo a canção e a música que vai tocar
Dizem os poetas que só pensam em escrever
Por isso eu sigo escrevendo o que sinto
(Pelo menos pra mim, não consigo ficar calado)
Amo você e vou amar pra sempre
Mas será que essa gente se preocupa comigo?
Acho que nunca vão me entender, é complicado
A mulher paraguaia, isso é o que representa
Vocês não escutam o que os irmãos disseram
Como Emiliano Belencito canta
Embora eu não valha como aquele taro errante
(Mas sou representante dele e da sua boa lei)