Doodgeboren en veelzijdig ongewenst
Apatisch de kogel aanstarend
Die zich door je schedel boort
Onsterfelijk, of tenminste dat dacht je toch
De waan van onbreekbare vriendschap
Ik en de kogel
1 en reeds gescheiden
Onsterfbaar en toch gebroken
Menslief, ik hou van je
Zoals je daar ligt
Zonder schroom, met opengereten hoofd
Onsterfelijk, of tenminste
Dat dacht je toch
Alles is vergankelijk, en ijdel
Stollend bloed op wat eens je schedel was
Eindelijk rust gevonden
Aan de andere zijde
Waar je wel onsterfelijk bent
Opnieuw verloren
Doodgeboren en veelzijdig ongewenst
Apatisch de kogel aanstarend
Die zich door je schedel boort
Onsterfelijk, of tenminste dat hoopte je toch