Zwarte
Figuren van het duister dansen voor mijn winterse gelaat, daar de regen van bloed mijn handen afstroomd.
Den dolk als enige toeverlaat, baant zijn weg in het vlees rondom mij.
Zwarte
Zwarte
Ijzige vuist die maagdelijk vlies verscheurt, bezeten van tranen bindt gij met geschreeuw. Dichte wouden van de ziel open uw aderen voor ik heb dorst.
Muren omringen mijn lijk.
Rotting en schimmel zijn met u één, maar ik zweef en lach,
Zielig creatuur van medelij.
Zwarte
Zwarte
Zwarte, aanhoor mij, voor ik kom naar u toe.
Duistere meester van chaos, omarm mijn ziel.
Ik ben één met uw fortuin.
Put uw kracht, want gij heerst.
Zwarte
Zwarte
Negro
Figuras do escuro dançam diante do meu rosto invernal, enquanto a chuva de sangue escorre das minhas mãos.
A adaga, meu único refúgio, abre seu caminho na carne ao meu redor.
Negro
Negro
Punho gelado que rasga o véu virginal, possuído por lágrimas, você se amarra com gritos. Florestas densas da alma abrem suas veias, pois estou sedento.
Muros cercam meu corpo.
Podridão e mofo são um só com você, mas eu flutuo e rio,
Pobre criatura de compaixão.
Negro
Negro
Negro, ouça-me, antes que eu venha até você.
Mestre sombrio do caos, abrace minha alma.
Sou um com sua fortuna.
Extraia sua força, pois você reina.
Negro
Negro