Tria
Najdem vse te enote izobilja za nas
Manjka le bistvo celote
ki dopolni moj jaz
Razuzdan in edinstven je ritual
in ko večer dviga meglo
zagorelo bo
In potem kot bi ogenj bili
moč ugasne luč
V podzavest je zapisan nagon
ki nas obnori
Bi rada spočela v dežju
in na Luni nad tem
Bi rada bila kot v snu
brez bolečin in bremen
kot v vetru lebdi pero
Bi tako zaplesala v temi
ki žarela bi
In potem kot bi ogenj bili
moč ugasne luč
V podzavest je zapisan nagon
ki nas obnori
In kot bi ogenj bili
moč ugasne luč
Vselej se zbuja nagon
ki nas obnori
Barve izbiram za njo
malo svetlobe osmisli to
Spusti ta dres in povabi na ples
In potem kot bi ogenj bili
moč ugasne luč
Ko se odpira oko
v vetru lebdi pero
Tria
Encontramos todas essas unidades de abundância pra nós
Só falta a essência do todo
que completa meu eu
É um ritual selvagem e único
E quando a noite levanta a neblina
vai pegar fogo
E então, como se fôssemos fogo
a força apaga a luz
Na subconsciente está gravado o instinto
que nos enlouquece
Eu queria descansar na chuva
e na Lua acima disso
Eu queria ser como em um sonho
sem dores e fardos
como uma pena flutua no vento
Eu dançaria assim na escuridão
que brilharia
E então, como se fôssemos fogo
a força apaga a luz
Na subconsciente está gravado o instinto
que nos enlouquece
E como se fôssemos fogo
a força apaga a luz
Sempre desperta o instinto
que nos enlouquece
Escolho as cores pra ela
um pouco de luz dá sentido a isso
Solte esse vestido e convide pra dançar
E então, como se fôssemos fogo
a força apaga a luz
Quando o olho se abre
a pena flutua no vento