Ýdalir
ýdalir standa við endalaust fljót
ullur þá reisti og byggði
fjallgarður skýlir og fjörður í mót
fallegt hvert strá, sérhver þúfa og grjót
þúsundir búa og þakka hvert dægur
þjóð sinni hamingju tryggði
ullur er guðlegur, fagur og frægur
forgöngumaður og dómari vægur
bundin að engu þar bjuggu í friði
bændur sem enginn styggði
ræktuðu landið og rótgróna siði
ríkti þar ullur með fylgdarliði
rænt hefur ýdölu níðhöggur nú
nístandi grætti og hryggði
runnu þau öll yfir brennandi brú
börnin í ofboði, ullur og hjú
ýdalir standa við endalaust fljót
ullur þá reisti og byggði
fjallgarður sviðinn, um fjörð liggur sót
fallið hvert strá, sérhver þúfa og grjót
flaug yfir hljóðlátur, fólkið í bóli
feigðin á borgina skyggði
vakti þau óður með ísköldu góli
ullur þá flúði af höfðingjastóli
finndu þeim skjól, sonur sifjar
sorfinn í tímann skurður
vega þær vandlega klyfjar
verðandi, skuld og urður
Ýdalir
Ýdalir ficam ao lado de um rio infinito
Ullur então ergueu e construiu
Uma montanha protege e um fiorde se opõe
Cada palha é bela, cada colina e pedra
Milhares vivem e agradecem a cada dia
Garantindo a felicidade de sua nação
Ullur é divino, belo e famoso
Um líder e juiz gentil
Amarrados a nada, eles viveram em paz
Fazendeiros que ninguém desprezava
Cultivaram a terra e enraizaram tradições
Ullur governou lá com seu séquito
Agora, a ýdalir foi atacada por insultos
A tristeza chorou e se entristeceu
Todos eles correram sobre a ponte em chamas
As crianças em perigo, Ullur e sua esposa
Ýdalir ficam ao lado de um rio infinito
Ullur então ergueu e construiu
A montanha queimada, a doença se espalha pelo fiorde
Cada palha cai, cada colina e pedra
Voou sobre o silêncio, as pessoas em suas casas
A morte pairava sobre a cidade
Eles acordaram com um grito gelado
Ullur então fugiu do trono do chefe
Encontre-lhes abrigo, filho de Sif
Cortado pelo tempo amargo
Eles as dividem cuidadosamente
Tornando-se, dívida e destino