รองเท้าที่เก็บเอาไว้จนเก่า
rɔ́ngthêe thîi kèp ao wái jon kào
ที่เธอเคยสวมแล้วเดิน
thîi thəə khəəy suam lɛ́ɛo dəən
กลับทิ้งมันไป
klàp thíng man bpai
คอยกั้นเศษดินที่ทิ่มแทง
kɔ̄i kân sèt din thîi thîm thæng
ดูแลให้เท้าเธอยืนไว้
dū lɛ́ hây tháo thəə yūn wái
ประคองเธอไว้เมื่อเธอต้องการ
pràkɔ̄ng thəə wái mɯ̂a thəə tɔ̂ng kān
เหมือนหมอนใบเก่าที่แสนอบอุ่น
mʉ̄an mɔ̌ɔn bai kào thîi sǎen òp ʉ̀n
ที่เธอเคยหนุนและนอนกลับทิ้งมันไป
thîi thəə khəəy nùn lɛ́ nɔɔn klàp thíng man bpai
เคยเป็นที่รองซับน้ำตา
khəəy bpen thîi rɔ́ng sáp nám tǎa
เวลาอ่อนล้าไม่มีใคร
wēlā ʔɔ̀n láa mâi mii khrai
คอยกอดเธอไว้ทุกคืนก่อนนอน
kɔ̄i kɔ̀t thəə wái thúk khʉ̄n kɔ̀ɔn nɔɔn
เมื่อหมดเวลาการใช้งาน
mʉ̄a mòt wēlā kān chái ngān
ทุกอย่างจะเริ่มต้นใหม่
túk yàang jà rɯ̂əm tôn mài
ไม่นานความสวยงาม
mái nán khwām sǔay ngāam
ที่มีจะผ่านพ้นไป
thîi mii jà phàan pón bpai
แม้คนที่เคยมีรักในใจ
mɛ́ khon thîi khəəy mii rák nai jai
เวลา ก็พรากมันไป
wēlā kɔ̀ phráak man bpai
ถึงคราวที่ฉันต้องไป
thǔng khrāo thîi chǎn tɔ̂ng bpai
ต้องยอมเข้าใจเมื่อเธอบอกลา
tɔ̂ng yɔ́m khâo jai mʉ̄a thəə bɔ̀k lā
คงเหมือนเพลงเพราะที่เธอชอบฟัง
kɔ̄ng mʉ̄an phleeng phrá thîi thəə chɔ̂p fang
เคยเปิดเคยร้องทุกวันแทนความในใจ
khəəy bpə̀ət khəəy rɔ́ng thúk wan thɛ̂n khwām nai jai
ก็เพลงเก่าไปไม่ค่อยดัง
kɔ̀ phleeng kào bpai mâi khɔ̂i dang
เธอยังเปิดซ้ำมันอยู่ไหม
thəə yāng bpə̀ət sám man yù mái
ได้แต่เก็บมันไว้ในกล่องอย่างนั้น
dài bɛ̀t kèp man wái nai klɔ̀ng yàang nán
เมื่อหมดเวลาการใช้งาน
mʉ̄a mòt wēlā kān chái ngān
ทุกอย่างจะเริ่มต้นใหม่
túk yàang jà rɯ̂əm tôn mài
ไม่นานความสวยงาม
mái nán khwām sǔay ngāam
ที่มีจะผ่านพ้นไป
thîi mii jà phàan pón bpai
แม้คนที่เคยมีรักในใจ
mɛ́ khon thîi khəəy mii rák nai jai
เวลา ก็พรากมันไป
wēlā kɔ̀ phráak man bpai
ถึงคราวที่ฉันต้องไป
thǔng khrāo thîi chǎn tɔ̂ng bpai
ต้องยอมเข้าใจเมื่อเธอบอกลา
tɔ̂ng yɔ́m khâo jai mʉ̄a thəə bɔ̀k lā
หมดเวลาการใช้งาน
mòt wēlā kān chái ngān
ทุกอย่างจะเริ่มต้นใหม่
túk yàang jà rɯ̂əm tôn mài
ไม่นานความสวยงาม
mái nán khwām sǔay ngāam
ที่มีจะผ่านพ้นไป
thîi mii jà phàan pón bpai
แม้คนที่เคยมีรักในใจ
mɛ́ khon thîi khəəy mii rák nai jai
เวลา ก็พรากมันไป
wēlā kɔ̀ phráak man bpai
ถึงคราวที่ฉันต้องไป
thǔng khrāo thîi chǎn tɔ̂ng bpai
ต้องยอมเข้าใจเมื่อเธอบอกลา
tɔ̂ng yɔ́m khâo jai mʉ̄a thəə bɔ̀k lā
ถึงคราวที่ฉันต้องไป
thǔng khrāo thîi chǎn tɔ̂ng bpai
ต้องยอมเข้าใจเมื่อเธอบอกลา
tɔ̂ng yɔ́m khâo jai mʉ̄a thəə bɔ̀k lā