Prolog - Miêdzy Æmierci¹ a Noc¹
Gdy noc ze snu siê przebudzi
i oko s³oñca zimnym ostrzem zrani,
w mrok wiecznosci dusza ma odejdzie,
samotnoœci drog¹ krocz¹c
wœród martwych wspomnieñ.
Prólogo - Entre a Morte e a Noite
Quando a noite acorda do sono
E o olho do sol fere com sua lâmina fria,
No escuro da eternidade minha alma vai partir,
Caminhando sozinha
Entre memórias mortas.