Песня Валхвавання
Ноччу ў цемры каля агня,
Спаткалiся неўры, ен i яна;
Шаптала iмгненнем iм чорна iмгла,
Крывавым жаданнем ласкала журба.
[Прыпеў:]
Няхай гарыць агонь да самага свiтання,
Хай шызым дымам над лясной ракой
Плыве ў далеч песня валхвавання.
Жыве любоў над горкаю бядой.
Мiла мая, мне трэба iсцi,
Дзе мне суцешша для сэрца знайсцi?
Соча, гукае мяне шэры воўк,
Чакае ўночы бацькaвы доўг.
Мiлы мой, не адыходзь ад мяне,
Бо крыўду багоў нарачэш на сябе,
Абярнешся жрацом ты ў ваўках,
Мертву кроў вып'еш на вачох.
Спаткання ля рэчкi неўр шукаў
Вяртання вялiк той дзень настаў.
Жахлiвы клiч з душы раздаўся,
Крывавы клык у целе застаўся.
[Прыпеў]
Canção de Valhalla
Não sou eu e os outros que estão aqui,
Só a sombra que não se vai, eu e você;
A tempestade e a luz que nos cercam e nos guiam,
Os gritos que ecoam na nossa jornada.
[Refrão:]
Não há como escapar do destino que nos espera,
A vida é um jogo que não tem regras,
Apenas eu e você, perdidos na dança,
Os sonhos que temos são só ilusões.
Mila minha, me diga e me escute,
Onde você está, eu sou a luz que brilha na escuridão?
Sabe, o que me faz sentir vivo é você,
Como se eu estivesse dançando no abismo.
Mila, meu amor, não me deixe só,
Na escuridão, a luz que brilha é a sua,
Apenas você e eu, juntos nessa dança,
Mestre, você é a razão da minha vida.
Só a sombra que não se vai, eu e você,
A vida é um ciclo que não tem fim.
As lembranças que ficam são como ecos,
Os gritos que ecoam na nossa jornada.
[Refrão]