Ik Was Vergeten
Ik was vergeten
Het lawaai
Van honderd stoelen
Net verlaten
Dat ze kraken
In de stilte
Of wat dat had moeten zijn
Ik was vergeten
Mijn nieuwe pak
Drie keer gedragen
Doffe donker
Dat me eigenlijk
Zonder tranen
Misschien best wel goed zou staan
Ik was vergeten
Witte gympies
Niet zo slim
Op natte aarde
Ik troost me wel
Met de gedachte
Nog niet geroutineerd te zijn
Ik was vergeten
Goed te eten
Weinig koffie
Blik op grond
Een dag als dit
Heeft nooit een reden
Een verstandig mens te zijn
Ik was vergeten, glad vergeten
Maar vandaag, hoe mooi het brein
Ik was vergeten, dat vergeten
Wat het beste weg kan zijn
Wel het verdiet
Nooit de persoon
Nooit de persoon
Maar soms de pijn
Ik was vergeten, glad vergeten
Hoe mooi het is iets kwijt te zijn
Nooit de persoon maar kleine dingen
Te verbannen uit mijn brein
En dat het soms een enkele keer
Hoe mooi het is iets kwijt te zijn
Eu Esqueci
Eu tinha esquecido
O barulho
De cem cadeiras
Recém abandonadas
Que rangem
No silêncio
Ou o que deveria ser isso
Eu tinha esquecido
Meu terno novo
Usado três vezes
Um tom escuro
Que na verdade
Sem lágrimas
Talvez ficasse bem em mim
Eu tinha esquecido
Tênis brancos
Não foi uma boa ideia
Na terra molhada
Eu me consolo
Com a ideia
De ainda não estar acostumado
Eu tinha esquecido
De comer direito
Pouca café
Olhar pro chão
Um dia como esse
Nunca tem motivo
Pra ser uma pessoa sensata
Eu tinha esquecido, completamente esquecido
Mas hoje, como é bonito a mente
Eu tinha esquecido, esse esquecimento
O que pode ser melhor deixar pra lá
Bem, a dor
Nunca a pessoa
Nunca a pessoa
Mas às vezes a dor
Eu tinha esquecido, completamente esquecido
Como é bonito estar sem algo
Nunca a pessoa, mas pequenas coisas
Pra banir da minha mente
E que às vezes, uma única vez
Como é bonito estar sem algo