Tradução gerada automaticamente

exibições de letras 482

Aiumeen Basoa (Arlekina)

Adhur

Letra

Nossa tradução não tem a mesma quantidade de linhas que a versão original, ajude-nos a sincronizar para habilitar todos modos de tradução.

Aiumeen Basoa (Arlekina)

Eguna hil da iadanik
Ilargia oharaurreko tristuraz
Agertu da. (Bis)

Gauaren edertasunak
Sasiak laztantzen ditu errekalaino
Mantu goxoaz,
Haizeak sagarrondoak
Astintzen ditu. (Bis)

Itzal fantasmagorikoak
Irudikatzen dituelarik,
Non hauetan pozaren altxorra
Bere tristurarengatik
Lortzen duen arlekin bat,
Aurkitzen da eserita,
Suaren ondoan,
Sagar batekin eskuetan.

Aiumeen Basotik
Datorren negar goxo bat
Entzun dezake.

Baina arlekin nekatuak
Nahiago du haizean ito
Eta mundu materialeko
Biktima baten zain egon,
Bere tokia okupa dezan.

Aiumeen basotik
Datorren emakume eder bat
Hurbiltzen zaio
Senda malkartsutik,
Beirazko errekak
Lagundurik,
Honek beharrezko duen jakinduria
Eman diolarik kondenatuari
Sinestarazteko.
WOOD OF SCREAMS (HARLEQUIN)
The day is dead already.
The moon appears
With the sadness of before going to bed.

The beauty of the night
Caresses the bushes until the river
With its tender cloak.
The wind shakes
The apple trees.

It forms
Spooky shadows,
Where the treasure
of happiness
Is achieved by the harlequin
through his sadness.
He sits down near it
With an apple in his hand.

He can hear
A sweat cry
Coming from the wood of screams.

But the tired harlequin
Prefers to drown in the wind
And be waiting for a victim
From the material world
In order to occupy his place.

A beautiful woman
Is approaching
From the wood of screams
Through the steep slope,
Assisted by the river of glasses,
Because it gives
The necessary wisdom
For the condemned
To believe.

Aiumeen Basoa (Arlequina)

O dia já morreu.
A lua aparece
Com a tristeza de antes de dormir.

A beleza da noite
Acaricia os arbustos até o rio
Com seu manto suave.
O vento balança
As macieiras.

Forma
Sombras fantasmagóricas,
Onde o tesouro
da felicidade
É alcançado pelo arlequim
através de sua tristeza.
Ele se senta perto dela
Com uma maçã na mão.

Ele pode ouvir
Um grito doce
Vindo da madeira dos gritos.

Mas o arlequim cansado
Prefere se afogar no vento
E esperar por uma vítima
Do mundo material
Para ocupar seu lugar.

Uma mulher linda
Se aproxima
Da madeira dos gritos
Através da ladeira íngreme,
Acompanhada pelo rio de vidros,
Porque dá
A sabedoria necessária
Para o condenado
Acreditar.




Comentários

Envie dúvidas, explicações e curiosidades sobre a letra

0 / 500

Faça parte  dessa comunidade 

Tire dúvidas sobre idiomas, interaja com outros fãs de Adhur e vá além da letra da música.

Conheça o Letras Academy

Enviar para a central de dúvidas?

Dúvidas enviadas podem receber respostas de professores e alunos da plataforma.

Fixe este conteúdo com a aula:

0 / 500

Opções de seleção