Hoe Erg Ik Je Mis
Ik denk aan hoe je liep door de kamer
's morgens vroeg met de zon in het raam.
En Mozart sprong hoog en zwierde terug in een boog
en dat je dan even bleef staan.
En ik denk aan hoe je keek naar de bloemen
Met de blik van een strenge mevrouw
En je frunnikte eens wat aan het dorrende blad,
Want het moest wel bloeien voor jou.
Ik weet niet wie ik ben,
Ik weet niet wat ik doe,
Ik weet niet wat het is.
Ik weet alleen maar hoe,
Hoe erg ik je mis.
En ik denk aan de geuren op zondag
Met die goudbruine kip in de pan.
Wel naar dat hij dood was en zo akelig bloot was,
Maar we aten er drie dagen van.
En ik denk aan hoe je liep door de bergen,
Op weg naar de bron van de Rijn.
En hoe je daar blond in de stilte stond
Met dat gevoel van hier moet ik zijn.
Ik weet niet wie ik ben,
Ik weet niet wat ik doe,
Ik weet niet wat het is.
Ik weet alleen maar hoe,
Hoe erg ik je mis.
En je dempte het licht,
Dromen ging beter in het donker.
Je sleepte me mee,
Achter de droom was het echt.
En we gingen ten onder
En kwamen weer op in het wonder,
Halfdood, halfherboren,
Aan elkaar verloren en gehecht.
Ik weet niet wie ik ben,
Ik weet niet wat ik doe,
Ik weet niet wat het is.
Ik weet alleen maar hoe,
Hoe erg ik je mis
O quanto eu sinto falta
Eu penso como você caminhou através da sala
Manhã com o sol na janela.
E Mozart saltou alto e balançou para trás em um arco
e então você simplesmente parou.
E eu penso em como você olhou para as flores
Com o olhar de uma mulher estrita
E você mexeu algo para dorrende folha
Porque tinha de ser florescendo para você.
Eu não sei quem eu sou,
Eu não sei o que eu faço,
Eu não sei o que é.
Eu só sei como,
O quanto eu sinto sua falta.
E eu me lembro os cheiros no domingo
Com que o frango dourar na panela.
Mas, para que ele estava morto e tão terrível foi exposto,
Mas nós comemos lá três dias.
E penso como você caminhou através das montanhas,
Para a fonte do Reno.
E como você justo no silêncio era
Com aquela sensação de que tenho aqui.
Eu não sei quem eu sou,
Eu não sei o que eu faço,
Eu não sei o que é.
Eu só sei como,
O quanto eu sinto sua falta.
E você Imperceptível luz,
Sonhos se saíram melhor no escuro.
Você me arrastou,
Atrás do sonho era real.
E nós sucumbiu
E voltou em maravilha
Meio morto, renascido meia
Lost e costuradas.
Eu não sei quem eu sou,
Eu não sei o que eu faço,
Eu não sei o que é.
Eu só sei como,
O quanto eu sinto sua falta