niemand

Ma in d'r eentje in de flat, als oom langskwam na vieren
Ma liet zich wel versieren, voor een klein uurtje in het bed
Marie, die vond ze in het zweet, had van de liefde weinig weet
Maar dit voelde niet echt, toch werd aan haar niks uitgelegd

Niemand keek toen het gebeurde, niemand wou het zien
Niemand die het interesseerde, niemand
Niemand die haar wou begrijpen, niemand die het maar wou weten
En ook niemand die haar helpen kon, toen zij het wou vergeten

Maar na een tijd besloot haar ma het spel met oom te staken
Oom bleef avances maken, en hij kwam nog vaak aan de deur
Tot op een avond, ma was weg, kwam hij het weer proberen
Hij greep Marie en zij had pech, zij kon zich niet verweren

Vanaf die tijd dacht kleine meid, dat liefde echt zo was
Want als het zo niet hoorde gaan, had ma het ook nooit toegestaan
En toen haar oom steeds langs bleef komen, heeft zij hem maar voor lief
genomen
Eerst deed het haar wel pijn, maar 't was tot haar schaamte ook wel fijn

Niemand keek toen het gebeurde, niemand wou het zien
Niemand die het interesseerde, niemand
Niemand die haar wou begrijpen, niemand die het maar wou weten
En ook niemand die haar helpen kon, toen zij het wou vergeten

Toen ooit haar ware liefde kwam, die haar teder wou beminnen
Wat hij ook bleef verzinnen, hij liep tegen angst en wantrouw aan
Want liefde zonder bruut geweld en liefde zonder pijn
Zo zat het in haar hoofd geprent, dat kon geen echte liefde zijn

Niemand keek toen het gebeurde, niemand wou het zien
Niemand die het interesseerde, niemand
Niemand die haar wou begrijpen, niemand die het maar wou weten
En ook niemand die haar helpen kon...