Je Maintendrai
'k Schrijf een briefje, beste Gerrit, dat ik nooit meer bij je kom
Het is uit, het is finito, doe je das maar zelf om
En je vissen kan ik missen en je was je sokken nou maar zelf
Het is niet meer uit te wissen, de verhouding staat op half elf
refr.:
't Menselijk leven
Om het even of je rijk of arm bent
Zit vol meewoed en ellende
't Is een rotzooi en een bende
Nee het valt niet altijd mee
Maar vooruit: Je Mentendrai
In een hutje op de heide, van zo'n anderhalf ton
Ligt een weeskind, zonder ouders, bruin te braaien in de zon
Zij is twintig, de maitresse van een handelaar in ferse prei
Die kan thuis zijn dorst niet lessen, daarom doet'ie dat maar op de hei
refr.
In de bajes, wat niet fraai is, klaagt een jongen steen en been
Hij bestal z'n eigen moeder en vergreep zich aan haar A.O.W
En zijn vader, een deurwaarder, moest zijn eigen zoon de das om doen
Het gezin totaal ontredderd, en dat alles voor een beetje poen
refr.
Maar vooruit Je Mentendrai
Eu Manterei
'Eu vou escrever uma carta, querido Gerrit, que nunca mais vou te visitar
Acabou, é fim de papo, se vira pra se arrumar
E suas fish eu posso esquecer, e suas meias você lava por conta própria
Não dá pra apagar, a relação tá no limite
refr.:
A vida humana
Não importa se você é rico ou pobre
É cheia de tristeza e sofrimento
É uma bagunça e uma confusão
Não é fácil, não
Mas vamos lá: Eu Manterei
Numa casinha na brenha, de uns cem mil
Está uma criança órfã, bronzeando ao sol
Ela tem vinte, amante de um comerciante de alho
Ele não consegue saciar a sede em casa, então faz isso na brenha
refr.
Na cadeia, que não é bonita, um garoto reclama sem parar
Ele roubou a própria mãe e se aproveitou da aposentadoria dela
E o pai, um oficial de justiça, teve que dar um jeito no próprio filho
A família totalmente desestruturada, tudo isso por um pouco de grana
refr.
Mas vamos lá, Eu Manterei