Vage Angst
Ik schrik niet zo van alarmerende berichten
Over geweld, wat je in alle kranten leest
En ik schrik ook niet van gestegen werkeloosheid
Dan denk ik: Ja, dat zal, dat is wel meer geweest
Er zal ook binnenkort wel weer een crisis komen
Dat heb je nu eenmaal na zo'n hoge conjunctuur
Nou, ja dan doen we maar wat minder, nee die dingen
Daar raak ik niet van overstuur
Maar ik heb altijd van die vage angsten
Waarvan ik zelf weet dat dat nergens op slaat
Bijvoorbeeld: Dat er zo maar op een dag gebeld wordt
En dat er dan een onbekende voor me staat
Die zegt: U weet het niet, maar ik hoor eigenlijk bij u
Ik volg u dagelijks, vanaf uw derde jaar
Nu kom ik bij u wonen, ik blijf altijd bij u
Niet dat die man er staat, maar ja, het is toch raar
Ik ben nooit bang voor enge kerels in het donker
En in een vliegtuig heb ik ook geen centje pijn
Dan denk ik: Als we gaan, dan gaan we met zijn allen
Het kan tenslotte elke dag je laatste zijn
Nee, ik heb hele andere, onbestemde angsten
Waar ik zelf aan denk: Hoe kom ik daar toch aan
Bijvoorbeeld: Dat ik bij de slager wil bestellen
En dat ik denk dat ik niet meer praten kan
Of dat ik bij de giro geld ga halen
En dan ineens zal roepen: Dit is een overval
Nee, niet als grap, zo zonder het te willen
Iets in je hersens, gewoon volslagen mal
Ik heb zo'n hekel aan die vage angstgevoelens
Nee, geef mij dan maar een ramp, gewoon, concreet
Een insektenoorlog, honderdduizend doden
Of een botsing met een andere planeet
Of al het drinkwater in Nederland vergiftigd
En hoewel dat straks gebeurt, dat ziet een leek
Schrik ik daar niet van, nee, ik lig nachten wakker
Bij het idee, dat ik ooit uit een bibliotheek
Een roman zal lenen, met mijn eigen leven
Waar mijn hele levensloop beschreven staat
En dat ik ergens in het midden stop met lezen
Want ik wil niet weten hoe het verder gaat
Dood en rampen zijn gedachten
Waar ik geloof ik wel aan wen
Nee, mijn angst is denk ik meer
Dat ik er eigenlijk niet ben
Medo vaga
Não tenho medo de mensagens alarmantes
Sobre violência, o que você lê em todos os jornais
E eu não tenho medo do aumento do desemprego
Então eu penso: Sim, isto é, tem sido mais
Também haverá outra crise em breve
Você simplesmente tem que depois de um clima econômico tão alto
Bem, sim, fazemos um pouco menos, não essas coisas
Eu não fico chateado com isso
Mas eu sempre tenho esses medos vagos
Dos quais eu mesmo sei que não faz sentido
Por exemplo: essas chamadas são feitas apenas um dia
E que há um estranho diante de mim
Ele diz: Você não sabe, mas eu realmente pertenço a você
Eu te sigo diariamente, desde o seu terceiro ano
Agora eu vou morar com você, eu sempre fico com você
Não que o homem esteja lá, mas sim, é estranho de qualquer maneira
Eu nunca tenho medo de caras assustadores no escuro
E em um avião também não tenho um centavo de dor
Então eu penso: se formos, então todos vamos
Afinal, pode ser o seu último todos os dias
Não, eu tenho medos indefiníveis muito diferentes
O que penso de mim mesmo: como chego lá?
Por exemplo: que eu quero pedir ao açougueiro
E que eu acho que não posso mais falar
Ou que eu vou coletar dinheiro do giro
E então de repente ele vai chorar: isso é um assalto
Não, não como brincadeira, sem querer
Algo em seu cérebro, apenas completamente louco
Eu odeio esses vagos sentimentos de medo
Não, apenas me dê um desastre, simplesmente, em termos concretos
Uma guerra de insetos, cem mil mortos
Ou uma colisão com outro planeta
Ou toda a água potável na Holanda está envenenada
E embora isso aconteça mais tarde, um leigo vê que
Não tenho medo disso, não, fico deitado acordado por noites
Com a ideia de que eu era uma vez de uma biblioteca
Um romance vai emprestar, com minha própria vida
Onde toda a minha vida é descrita
E que eu paro de ler em algum lugar no meio
Porque eu não quero saber como vai
Morte e desastres são pensamentos
O que eu acredito me acostumar
Não, acho que meu medo é mais
Que eu realmente não estou aqui