Zijn Vrouw

Ze vonden donderdag na uren dreggen
Het lichaam van de man die werd vermist
Toen de politie alles zeker wist
Zijn twee agenten het zijn vrouw gaan zeggen
Die huilde niet, ze zat maar wat te staren
Als ging de zaak haar boven het verstand
Na afloop gaf ze allebei een hand
En voor de moeite ook nog twee sigaren

Toen is ze het de buurvrouw gaan vertellen
Die daa'lijk aanbood om, als goede buur
De kinderen op te wachten om vier uur
Dan kon zij de familie op gaan bellen
Zij is een telefooncel ingelopen
Voor anderhalf uur stamelend verdriet
Maar weer op weg naar huis vergat zij niet
Wat extra koffie en wat koek te kopen

Na het maar nauwelijks aangeroerde avondeten
Kwam de familiestroom op gang
Met telkens weer zo'n nat-behuilde wang
Tegen haar masker, spierwit en verbeten
Met opa die het wel had aan zien komen
En tante, die een weekje blijven wou
Opdat zij minder eenzaam wezen zou
Nu hij zo plotseling was weggenomen

Nu hebben ze hem gisteren begraven
Met weinig bloemen en met veel misbaar
De buurt is sindsdien aardig tegen haar
Hoewel ze vroeger niet veel om haar gaven
Maar de familie en de vrienden
Door hen wordt ze nog nauwelijks geduld
Die zeggen unaniem: Het is beslist haar schuld
Zag je dan niet dat ze niet een keer griende

A esposa dele

Eles encontraram quinta-feira após horas de dragagem
O corpo do homem que estava desaparecido
Quando a polícia sabia tudo com certeza
Seus dois agentes vão contar para a esposa
Ele não estava chorando, ela estava apenas olhando
Como se o assunto fosse além da razão
Depois ela apertou as mãos
E para o problema também dois charutos

Então ela começou a contar ao vizinho
Quem ofereceu, como um bom vizinho
As crianças têm que esperar às quatro horas
Então ela poderia ligar para a família
Ela entrou em uma cabine telefônica
Por uma hora e meia gaguejante
Mas no caminho de casa ela não esqueceu
Compre café extra e um pouco de bolo

Depois do jantar mal tocado
O fluxo da família começou
Com uma bochecha tão molhada toda vez
Contra sua máscara, branco puro e sombrio
Com o avô que tinha visto isso chegando
E tia, que queria ficar uma semana
Que ela pode estar menos sozinha
Agora que ele fora levado tão de repente

Agora eles o enterraram ontem
Com poucas flores e muita miséria
O bairro tem sido legal com ela desde então
Embora eles não se importassem muito com ela no passado
Mas a família e os amigos
Ela quase nunca é tolerada por eles
Eles dizem por unanimidade: é definitivamente culpa dela
Você não viu que ela não gritou uma vez

Composição: