Brief van een dienstmeisje aan haar moeder
Lieve Moeder
'k Zal eind'lijk, moeder, u eens melden
Hoe ik het schik hier in de stad
'k Heb lang gewacht, omdat zo zelden
Ik eens een rustig uurtje had
Nu zijn de dames uitgereden
In 'n open koets, heel chic gekleed
Daar hebben ze een bedoeling mede
Maar 'k ben vergeten hoe dat heet
Ik zal het hier wel kunnen rooien
Al is de dienst 'n beetje zwaar
Mevrouw is heel goed voor d'r booien
En ook de dames, dat is waar
Eerst dacht ik dat 't 'r dochters waren
Maar geen zegt moeder, naar 'k weet
Ik hoorde laatst dat wel verklaren
Maar 'k ben vergeten hoe dat heet
Het schijnen rijke lui te wezen
Me dunkt dat kan niet anders zijn
Zij eten soep, ook wel twee vleezen
Een pudding, bier en ook soms wijn
En dan voor 't raam na het dineren
Blijven zij saam in d'r ochtendkleed
Dat noemen ze, laat 'k eens practiseren
Maar 'k ben vergeten hoe dat heet
Somwijlen gaat 'n juffie henen -
'n Nieuwe komt dan daad'lijk weer
Nog deze week kwam een uit Wenen
Ze werd gebracht door 'n meneer
Die noemen ze: "Meseu Antointje"
't Is een fransoos, als ik 't wel weet
Hij heeft daar zeker ook 'n baantje
Maar 'k ben vergeten hoe dat heet
Wat schrok ik toen voor 'n paar weken
Politie opeens naar binnen kwam
Ze moesten juffrouw Elsa spreken
Waarop men 't meisje medenam
Ik hoor haar ouwelui in Laren
Zijn niet gesticht met wat ze deed
Zij is ook nog pas zestien jaren
Maar 'k ben vergeten hoe dat heet
Mevrouw riep gister me beneden
Er zat een heer in de salon
Ze zei: " 'k ben over je tevreden
Drink maar eens mee met de baron
Ik ga intussen even horen
Hoe laat de meisjes zijn gereed"
Toen vroeg die heer iets aan mijn oren
Maar 'k ben vergeten hoe dat heet
Als ik mevrouw goed blijf bedienen
Heeft ze laatst tegen me gezeid
Dan kan ik heel veel geld verdienen
En dan neemt zij een tweede meid
Ik hoef me dan niet in te spannen
En ik ga ook als juf gekleed
En daarbij schold ze op de mannen
Maar 'k ben vergeten hoe dat heet
Carta de uma Empregada para Sua Mãe
Querida Mãe
Vou finalmente, mãe, te contar
Como estou me virando aqui na cidade
Esperei tanto, porque é tão raro
Ter um momento de sossego
Agora as damas saíram
Num carruagem aberta, bem chiques
Elas têm um propósito com isso
Mas esqueci como se chama
Acho que vou conseguir me virar
Mesmo que o trabalho seja um pouco pesado
A patroa é muito boa com suas filhas
E também as damas, isso é verdade
No começo pensei que eram suas filhas
Mas nenhuma diz mãe, que eu saiba
Ouvi alguém explicar isso outro dia
Mas esqueci como se chama
Parece que são pessoas ricas
Não pode ser diferente
Elas comem sopa, também duas carnes
Uma sobremesa, cerveja e às vezes vinho
E então, na janela após o jantar
Elas ficam juntas em seus roupões de manhã
Isso se chama, deixa eu tentar lembrar
Mas esqueci como se chama
Às vezes uma moça vai embora -
Uma nova chega logo em seguida
Ainda esta semana veio uma de Viena
Ela foi trazida por um senhor
Eles a chamam de: "Mademoiselle Antoinette"
É uma francesa, se não estou enganada
Ele deve ter um emprego lá também
Mas esqueci como se chama
Fiquei assustada quando, há algumas semanas
A polícia entrou de repente
Eles precisavam falar com a senhorita Elsa
E levaram a moça embora
Ouvi que os pais dela em Laren
Não estão contentes com o que ela fez
Ela ainda só tem dezesseis anos
Mas esqueci como se chama
A patroa me chamou ontem embaixo
Havia um senhor na sala
Ela disse: "Estou satisfeita com você
Beba algo com o barão
Enquanto isso, vou ver
Que horas as moças estarão prontas"
Então aquele senhor perguntou algo aos meus ouvidos
Mas esqueci como se chama
Se eu continuar servindo bem a patroa
Ela me disse outro dia
Posso ganhar muito dinheiro
E então ela contrata uma segunda empregada
Não preciso me esforçar tanto
E vou me vestir como uma dama
E ainda por cima, ela xingava os homens
Mas esqueci como se chama