395px

Parar o Tempo

Edyta Bartosiewicz

Zegar

Chcia³byœ chocia¿ przez chwilê
Wstrzymaæ zegar bezlitosny
Niech opamiêta siê mi³y
Niech odetchnie niech odpocznie

Wahad³o z mosi¹dzu odlane
Biedne s³ania siê i opada z si³
Z jego objêæ wyrwany
By³byœ bardziej beztroski
Jest czymœ niezrozumia³ym
Mechanizmu ci¹g³y poœpiech

Ten zegar jest ca³kiem bezduszny
Nie ma litoœci nie wie co to jest ból
Gdy wszystko z r¹k siê wymyka
By z zegarem biec co tchu

Gdy do przodu zegar rwie
Ty ustaw siê na nie i ca³a wstecz!
Gdy do przodu zegar rwie
Napieraj mocno i ca³a wstecz!
Nie nie zgadzaj siê by on
Dyktowa³ ka¿dy krok
Wiêc ca³a wstecz!

Wahad³o z mosi¹dzu odlane
Biedne s³ania siê i opada z si³
Mechanizm do cna wyczerpany
Dla kilku marnych chwil

Gdy do przodu zegar rwie
Napieraj mocno i ca³a wstecz!
Nie nie zgadzaj siê by on
Dyktowa³ ka¿dy krok
Wiêc ca³a wstecz

Nie nie zgadzaj siê
W nos mu siê œmiej!

Parar o Tempo

Queria que você, por um momento
Parasse o relógio implacável
Deixe o amor se lembrar
Deixe ele respirar, deixe ele descansar

O pêndulo de latão moldado
Pobre, se inclina e perde a força
Arrancado do seu abraço
Você seria mais despreocupado
É algo incompreensível
A pressa constante do mecanismo

Esse relógio é totalmente insensível
Não tem compaixão, não sabe o que é dor
Quando tudo escorrega das mãos
Para correr com o relógio a todo vapor

Quando o relógio avança
Você se posicione e vá todo para trás!
Quando o relógio avança
Empurre forte e vá todo para trás!
Não, não aceite que ele
Dicta cada passo
Então, vá todo para trás!

O pêndulo de latão moldado
Pobre, se inclina e perde a força
O mecanismo completamente exausto
Por alguns momentos miseráveis

Quando o relógio avança
Empurre forte e vá todo para trás!
Não, não aceite que ele
Dicta cada passo
Então, vá todo para trás!

Não, não aceite
Dê-lhe um sorriso sarcástico!

Composição: Edyta Bartosiewicz