Es Neesmu Dzeina Fonda

Ūdens ienests un ienesta malka,
Un tagad var pasapņot,
Par romāniem, lietām smalkām,
Par to, ko nav piedzīvot dots.
Par ballēm, par drānām spožām,
Lepniem auto un cerībām tām,
Kas aizvējo, aizvējo, aizvējo, aizvējo neatstājot nekā.
Es neesmu Džeina Fonda,
Mans mīļais Alen Delon,
Nav Parīze, Roma, Londona,
Manas mājas ir māla klons.
Tur ziemā, kur iekurtas krāsnis,
Ēnu teātri spēlē.
Es neesmu Džeina Fonda,
Mans mīļais Alen Delon.

Sivēns aizgaldā, vistas un pīles,
Un bulli drīz kausim nost,
Ak, dejas un lielā mīla,
Kur viss, ko nav piedzīvotot dots,
Ak, balles un zīda kleitas,
Meitiņ, turies un uzdziedi tā,
Viss aizvējo, aizvējo, aizvējo, aizvējo neatstājot nekā

Es neesmu Džeina Fonda,
Mans mīļais Alen Delon,
Nav Parīze, Roma, Londona,
Manas mājas ir māla klons.
Tur ziemā, kur iekurtas krāsnis,
Ēnu teātri spēlē.
Es neesmu Džeina Fonda,
Mans mīļais Alen Delon.

Eu não sou uma Poesia Foundation

Água trazida e lenha trazida,
E agora você pode sonhar
Sobre romances, coisas sutis,
Para o que não experimentar dado.
Para bolas, para roupas brilhantes,
Carro orgulhoso e esperança para aqueles
Que ventos, ventos, ventos, ventos não deixando nada.
Eu não sou a Fundação de Jane,
Minha querida Alen Delon,
Não Paris, Roma, Londres,
Minha casa é um clone de argila.
No inverno, onde os fogões são acesos,
Teatros de sombra tocam.
Eu não sou a Fundação de Jane,
Minha querida Alen Delon.

Leitões, galinhas e patos,
E vamos tirar o touro logo,
Oh dança e grande amor
Onde tudo o que não é experimentado é dado,
Oh, vestidos de baile e seda,
Garota, segure-se e cante
Tudo se distancia, se distancia, se distancia, se distancia sem deixar nada

Eu não sou a Fundação de Jane,
Minha querida Alen Delon,
Não Paris, Roma, Londres,
Minha casa é um clone de argila.
No inverno, onde os fogões são acesos,
Teatros de sombra tocam.
Eu não sou a Fundação de Jane,
Minha querida Alen Delon.

Composição: