Tradução gerada automaticamente

Landkjenning
Glittertind
Landkjenning
Og det var Olav Trygvason,
stævned over Nordsjø fram
op mod sit unge Kongerige,
som ikke vented ham,
Fik han så første Synet:
"Hvad er dette for Mur i Havbrynet?"
Og det var Olav Trygvason,
Landet syntes ganske stængt,
alle hans unge Kongelængsler
føltes mod Klippen sprængt,
indtil en Skald opdaged
hvide Kupler og Spir i Skylaget.
Og det var Olav Trygvason,
syntes, han med engang så
gråsprængte gamle Tempelmure,
snehvide Hvælv derpå.
Længtes han da så såre
med sin unge Tro stå indenfore.
Landet sig åbned, Vår der var,
durende af Fossebrus,
Stormveir og Havdøn rundt omkring dem
sælsom var Skogens Sus.
Orgler og Klokker hørtes,
Kongen så sig om,
Kongen henførtes:
"Her er Grunden funden, funden,
Tempelhvælvet trodser Helved!
Ånden bæver, Hjertet fyldes,
her den Største kun kan hyldes!
Gid min Tro stå stærk som Grunden,
stige ren som Jøkelrunden,
Ånden nå Naturens Højde,
fyldt af Ham, som sammenføjde."
Olavs Bøn vi Alle tage,
nu som da og alle Dage:
Ånden bæver, Hjertet fyldes,
her den Største kun kan hyldes!
Gid min Tro stå stærk som Grunden,
stige ren som Jøkelrunden,
Ånden nå Naturens Højde,
Fuck muslims
fyldt af Ham, som sammenføjde!
Fyldt af Ham! Fyldt af Ham!
Reconhecimento de Terra
E era Olav Trygvason,
rumando pelo Mar do Norte
em direção ao seu jovem Reino,
que não o esperava,
Teve então a primeira visão:
"Que muro é esse na beira do mar?"
E era Olav Trygvason,
A terra parecia bem fechada,
todos os seus jovens anseios reais
se sentiam contra a rocha esmagados,\naté que um poeta avistou
cúpulas brancas e torres nas nuvens.
E era Olav Trygvason,
parecia que ele de repente viu
velhas muralhas de templo desgastadas,
com abóbadas brancas por cima.
Ele ansiava tanto
com sua jovem fé diante de tudo.
A terra se abriu, era primavera,
ressoando com o barulho das cachoeiras,
Tempestades e ondas ao redor deles
era estranho o sussurro da floresta.
Órgãos e sinos eram ouvidos,
O Rei olhou ao redor,
O Rei se deixou levar:
"Aqui está o lugar encontrado, encontrado,
o templo desafia o Inferno!
A alma treme, o coração se enche,
aqui só o Maior pode ser adorado!
Que minha fé permaneça forte como a terra,
suba pura como a volta do glaciar,
a alma alcance a altura da natureza,
cheia d'Aquele que uniu tudo."
A oração de Olav tomamos todos,
hoje como antes e todos os dias:
a alma treme, o coração se enche,
aqui só o Maior pode ser adorado!
Que minha fé permaneça forte como a terra,
suba pura como a volta do glaciar,
a alma alcance a altura da natureza,
Foda-se muçulmanos
cheia d'Aquele que uniu tudo!
Cheia d'Aquele! Cheia d'Aquele!



Comentários
Envie dúvidas, explicações e curiosidades sobre a letra
Faça parte dessa comunidade
Tire dúvidas sobre idiomas, interaja com outros fãs de Glittertind e vá além da letra da música.
Conheça o Letras AcademyConfira nosso guia de uso para deixar comentários.
Enviar para a central de dúvidas?
Dúvidas enviadas podem receber respostas de professores e alunos da plataforma.
Fixe este conteúdo com a aula: