Meester Prikkebeen
Hij staat in de sneeuw aan de poort van de stad
En prikt de dagen van december op z`n hoed
Hij fluit z`n pluche lapjeskat
Want hij heeft last van muizenissen die nesten maken in z`n baard.
Maar `t dier laat hem altijd mooi fluiten
`t dier preekt ernstig voor de vissen
Gevallen van een haringkar.
Hij lokt de dagen met z`n lied
De dagen vliegen, hij blijft staan
Waar komt hij vandaan?
Hij koestert de dagen van rood cellofaan
Van glitter en watten en sterrenpapier
Geen mens kent zijn naam
Geen mens kent zijn naam.
Meester prikkebeen
Meester prikkebeen
Mensen lopen langs hem heen
Hij blijft alleen meester prikkebeen.
Lantaarnopstekers gaan stil door de nacht
Hij speelt de draailier voor hun harige gezicht
Slaap gerust, sluimer zacht
Een paladijn met zijn soldaten blijft even luisteren naar hem.
Toch blijft z`n schotel leeg, ze lachen
Alleen een meisje blijft staan praten
Een mager meisje van plezier.
Waarom speel jij geen ander lied
Je ogen en je mond zijn koud
Ik weet geen refrein
Ik draag op mijn borsten een slutel van goud
Het licht in m`n oog is een ster die verschiet
Zo kan ik niet zijn.
Meester prikkebeen
Meester prikkebeen
Mensen lopen langs hem heen
Hij blijft alleen meester prikkebeen.
Ze danst in de sneeuw en ze speel tamboerijn
Terwijl de lapjeskat heel stil de passie preekt
Het geurt naar brood en warme wijn
En in de sneewnacht bij de ballen verwachten ze `t nieuwe jaar.
De laatste nacht komt aangevlogen
De laatste slagen zijn gevallen
`n vuurpijl spuit de hemel in.
En morgen verdwijnen ze over het land
Morgen verdwijnen ze over het land
Het nieuwe jaar is wijd en groen
Een bloemenwei is leeg en groen
Nooit zien ze hem weer
Nooit zien ze hem weer
Wie weet wat de dagen
Dit jaar zullen doen
Wie weet wat de dagen dit jaar zullen doen
Zij speelt met de kat
Zij speelt met de kat
En hij zwaait met zijn hand
En hij zwaait met zijn hand.
Vaarwel en tot ziens
Vaarwel en tot ziens
Misschien tot ziens
Misschien tot ziens.
Meester prikkebeen.......
Mestre Espetinho
Ele está na neve na porta da cidade
E espeta os dias de dezembro no seu chapéu
Ele assobia para seu gato de pelúcia
Porque ele tem problemas com ratos que fazem ninho na sua barba.
Mas o bicho sempre deixa ele assobiar bonito
O bicho prega sério para os peixes
Caídos de um carrinho de arenque.
Ele atrai os dias com sua canção
Os dias voam, ele fica parado
De onde ele vem?
Ele acaricia os dias de celofane vermelho
De brilho e algodão e papel de estrela
Ninguém conhece seu nome
Ninguém conhece seu nome.
Mestre espetinho
Mestre espetinho
As pessoas passam por ele
Ele continua sozinho, mestre espetinho.
Acendedores de lampião passam silenciosos pela noite
Ele toca a sanfona para seus rostos peludos
Durma tranquilo, cochile suave
Um paladino com seus soldados para um momento escuta ele.
Ainda assim, seu prato permanece vazio, eles riem
Apenas uma menina para e começa a conversar
Uma menina magra de alegria.
Por que você não toca outra música
Seus olhos e sua boca estão frios
Eu não sei o refrão
Eu carrego no peito uma chave de ouro
A luz no meu olho é uma estrela que se apaga
Assim não posso ser.
Mestre espetinho
Mestre espetinho
As pessoas passam por ele
Ele continua sozinho, mestre espetinho.
Ela dança na neve e toca pandeiro
Enquanto o gato de pelúcia prega a paixão em silêncio
O cheiro é de pão e vinho quente
E na noite de neve, nas festas, eles esperam o novo ano.
A última noite vem voando
Os últimos golpes já caíram
Um foguete dispara para o céu.
E amanhã eles desaparecem pelo país
Amanhã eles desaparecem pelo país
O novo ano é vasto e verde
Um campo de flores está vazio e verde
Nunca mais o verão o verá
Nunca mais o verão o verá
Quem sabe o que os dias
Este ano irão fazer
Quem sabe o que os dias este ano irão fazer
Ela brinca com o gato
Ela brinca com o gato
E ele acena com a mão
E ele acena com a mão.
Adeus e até logo
Adeus e até logo
Talvez até logo
Talvez até logo.
Mestre espetinho.......