Terug van weggeweest
Je had een vrouw, een huis
Je had je eigen leven
Maar 't bleek een weg die dood liep
Je bent weer terug gegaan
Je loopt weer door de stad
Waar alles is begonnen
Probeert het te vergeten
Niet stil te blijven staan
Je vrienden in 't cafe, ze zijn niet veel veranderd
De ene is wat dikker en de ander is getrouwd
Je lacht alleen niet meer om alle flauwe grappen
Ze bleven ouwe jongens, je werd alleen maar oud
Je voelt je als een slak op wie het leven zout legt
De last van het verleden ligt loodzwaar op je rug
Een parelmoeren schelpvol jeugdherinneringen
En durf je niet meer verder, dan kijk je daar in terug
Je wilde toch vooruit
Je wilde naar de vrijheid
Maar 't werd een kale kamer
voor veel te veel verhuurt
Je nam een meisje mee
't Leek weer net als vroeger
Maar eigenlijk wou je slapen
Hou eindelijk eens op
Te zeuren over vroeger
Degene die steeds omkijkt
De valt op z'n gezicht
Je bent alleen maar bang
Voor wat er nog kan komen
Het kan zoveel niet wezen
Hou nou je mond eens dicht
Toch wil je 't overdoen
Maar waar moet je beginnen
Je hebt te vaak geaarzeld
Te vaak verkeerd beslist
Je bent alleen verdwaald
Het bos is groot en donker
De kruimels brood verdwenen
De Volta ao Que Foi Perdido
Você tinha uma mulher, uma casa
Você tinha sua própria vida
Mas parecia um caminho sem saída
Você voltou de novo
Você anda pela cidade
Onde tudo começou
Tentando esquecer
Sem ficar parado
Seus amigos no bar, não mudaram muito
Um tá um pouco mais gordo e o outro já casou
Você não ri mais das mesmas piadas sem graça
Eles continuam os mesmos, você só ficou velho
Você se sente como uma lesma que a vida salpica
O peso do passado pesa como chumbo nas suas costas
Uma concha de madrepérola cheia de lembranças de infância
E se não tiver coragem de seguir, você só olha pra trás
Você queria seguir em frente
Você queria a liberdade
Mas virou um quarto vazio
Pra alugar demais
Você trouxe uma garota
Parecia como antigamente
Mas na verdade você só queria dormir
Para de reclamar
Sobre o que passou
Quem vive olhando pra trás
Cai de cara no chão
Você só tem medo
Do que ainda pode vir
Não pode ser tanto assim
Cala a boca e fica quieto
Ainda assim você quer tentar de novo
Mas onde você deve começar?
Você hesitou demais
Decidiu errado muitas vezes
Você só tá perdido
A floresta é grande e escura
As migalhas de pão sumiram.