395px

Sem pensar sobre isso (parte. Enric Barbat)

Guillermina Motta

Sense Pensar-ho (part. Enric Barbat)

Difícils les entreteles en la vida de casada
Amb el marit, la cunyada, els sogres i parentela
Però el lío més recent, el súmmum de violència
Que es digne d'un argument per portar-lo a la pantalla
Si tot l'auditori calla jo l'explico en un moment

Un día vaig donar vida a un tendre i rosat marrec
Molt contenta amb el joguet jo em passava tot el día
Però es veu que l'harmonia no fa niu a casa meva
I va ser tan gran el lío per buscar-li nom de pila
Que va anar d'un tris que el deixo solsament amb l'apellido

Guillem deia l'avi Pep perquè és fan de Guillermina
El marit digué Raimon perquè sent la classe obrera
La iaia, mes sensiblera, sospirava Joan Manel
I el sogre ensenyant el pel, cultureta cada día
Cridava Josep Maria que és el nom d'en Castellet

Jo no tocava pilota mentre va durar la tria
Més noms que per la guia passaven cada mitja hora
Emprenyada per la història, saludant i fins una altre
Vaig portar el noi a l'alcalde i sense pensar-ho amb el cap
Li vaig posar el nom de Carlitus. Carlitus, com en Rexach

Sem pensar sobre isso (parte. Enric Barbat)

Entrelaçamentos difíceis na vida de casado
Com marido, cunhada, sogros e parentesco
Mas a bagunça mais recente, o ápice da violência
Isso é digno de um argumento para trazê-lo para a tela
Se todo o público ficar em silêncio, explicarei em um momento

Um dia dei vida a um tenro castanho rosado
Muito feliz com o brinquedo que passei o dia todo
Mas parece que a harmonia não se encaixa na minha casa
E foi uma grande confusão procurar seu primeiro nome
Que era de um tris que deixo apenas com o sobrenome

Guillem disse vovô Pep porque ele é um fã de Guillermina
O marido disse Raimon porque se sentia como a classe trabalhadora
A avó, mais sensível, suspirou Joan Manel
E o sogro mostrando a pele, cultureta todos os dias
Josep Maria chamou como era o nome de Castellet

Eu não toquei na bola enquanto a escolha durou
Mais nomes do que o guia passava a cada meia hora
Raiva com a história, saudação e até outra
Levei o menino ao prefeito e sem pensar com a cabeça
Eu o chamei de Carlitus. Carlitus, como em Rexach

Composição: Francisco Cittadino / Jorge Vidal / Raúl Cobián