395px

Victoria (parte. Enric Barbat)

Guillermina Motta

Victòria (part. Enric Barbat)

Victòria, jo crido victòria
Estic ple d'eufòria, la dona ha fugit!

Si casi em sembla mentida
Després de mil dies reviure de nou
Tornar a trobar els vells amics i un altre cop la mamà

Victòria, jo crido victòria
Estic en la glòria, la dona ha marxat!

He tingut tanta alegría quan aquesta matinada
He vist que havia aixecat el vol
Des de que se que no la tinc
Salto, corro, vaig i vinc
Talment un boig, gràcies a Deu!
Que m'ha salvat de tota una vida lligat
Portant la dona a coll com si fos una creu

Mariner, com t'ho agraeix-ho
M'has posat un pont de plata
I m'he pogut escapar
Jo ja estava condemnat a viure sacrificat
Com el gos mes infeliç

Victòria, jo crido victòria
Estic ple d'eufòria, la dona ha fugit!

Em sento trist per aquest home
Tan curt de vista que se l'ha emportat
Quan destapi la cassola i vegi qui li ha tocat

Victòria, sagrada victòria
Estic ple d'eufòria, la dona ha marxat!

Victoria (parte. Enric Barbat)

Vitória, eu chamo de vitória
Estou eufórico, a mulher fugiu!

Se quase parece uma mentira para mim
Depois de mil dias reviva novamente
Reencontrar velhos amigos e mamãe novamente

Vitória, eu chamo de vitória
Estou na glória, a mulher se foi!

Eu tive tanta alegria quando esta manhã
Eu vi que ele havia levantado vôo
Como eu sei, não tenho
Eu pulo, corro, vou e venho
Que louco, graças a Deus!
Isso me salvou de uma vida toda amarrada
Carregando a mulher no pescoço como se ela fosse uma cruz

Marinheiro, como você é grato
Você me colocou em uma ponte de prata
E eu fui capaz de escapar
Eu já estava condenado a viver sacrificado
Como o cachorro mais infeliz

Vitória, eu chamo de vitória
Estou eufórico, a mulher fugiu!

Me sinto triste por este homem
Tão míope que o pegou
Quando você abre a panela e vê quem a tocou

Vitória sagrada vitória
Estou eufórico, a mulher se foi!

Composição: Enrique S. Discépolo