De lieverdjes

Met ogen groter dan hun zinnen
Met woorden groter dan hun moed
Komen zij in ons leven binnen
Langs wegen zacht, langs wegen zoet
Ze schuilen achter onze rokken
En ze zingen daar hun kleuterzang
En ik gelloof niet dat ze jokken
Als ze zeggen je maakt me bang
En ze ontkleden ons en ze raken
In vervoering en minnepijn
Ze doen nog heel wat andere zaken
Ik vind die lieverdjes reuze fijn

Heel zelfverzekerd en vol vertrouwen
Komen zij eens met bloemen aan
En met het voorstel om te trouwen
Een rustig huis, een warm bestaan
Dan spinnen ze in onze mandjes
En eten kalm uit onze hand
Slapen als zeer tevreden klantjes
En zijn voor het opstaan alweer charmant
Ja ze omhelzen ons maar ze raken wat verveelt
En dat doet ons pijn
En soms doen zij veel erger zaken
Ik vind die lieverdjes reuze fijn

Opeens gaan zij de pijp weer smoren
Die ze zelf hadden weggegooid
De huwelijkskooi gaat hun zeer storen
Al hadden ze zichzelf gekooid
Ze zeggen: heus ik hou nog van je
Maar jij weet hoe dat is bedoeld
De heer naast wie je slaapt, hoe kan je
Voor hem ooit iets hebben gevoeld
Je zet de deuren wijd voor ze open
Zingt als afscheid een triest refrein
En ziet ze uit je leven lopen
Jammer, die lieverdjes zijn zo fijn

In nachten stil met te veel dromen
In dagen leeg en kil als steen
Voel je de sleur van vroeger komen
Wel eigen baas maar zo alleen
En plotseling zie je ze weer verschijnen
He dag hoe gaat het, ik ben weer terug
Ach ja, dit huis is toch het mijne
Je ziet, ik vergeet het niet zo vlug
En je zegt niets, je bent verbijsterd
Ook al ken je het oud refrein
In je hart blijf je geteisterd
Maar ach, die lieverdjes zijn zo fijn

Met ogen groter dan hun zinnen
Met woorden groter dan hun moed
Komen zij weer ons leven binnen
Langs wegen zacht, langs wegen zoet
En ook al hoeft men jou niets te leren
En ook al ken je het oud refrein
Je blijft ze steeds weer accepteren
Het is waar, die lieverdjes zijn fijn